Het beheersen van de JavaScript-eval functie - Deel II Inleiding In het laatste deel van de serie, zagen we hoe de JavaScript-letterlijke en de functie constructeur worden gebruikt als argumenten voor de JavaScript hoogste niveau functie eval (). We concluderen, dat met uitzondering van de letterlijke tekenreeks, zal de functie eval () een JavaScript-letterlijke nemen als argument en de terugkeer van de uitvoerbare code van de letterlijke. De geretourneerde uitvoerbare code wordt niet gezien in het script wanneer je de code van de webpagina weer te geven.
In dit deel van de serie, kijken we naar het effect van het passeren van een JavaScript-verklaring als argument aan de functie eval (). U kunt een verklaring te beschouwen als een onafhankelijke korte stukje code, meestal op één lijn. Variabele Verklaring Beschouw de volgende variabele declaratie: myVar = "een"; De volgende code kan niet worden uitgevoerd: de eerste regel neemt de variabele verklaring als argument. De volgende regel, die nooit wordt uitgevoerd, probeert de variabele weer te geven. JavaScript interpreteert de eerste regel als een met een fout.
Wanneer de uitvoering van JavaScript voldoet aan een fout, stopt de uitvoering aan de lijn met de fout. Nu rekening houden met de volgende verklaring: myVar = 12 De volgende code werkt zonder enig probleem: De variabele verklaring (verklaring) is het argument van de functie eval (). De eerste regel beoordeelt de verklaring en geeft de verklaring verklaring. De terugkeer verklaring kan niet worden gezien als je de code van de webpagina weer te geven, maar het wordt uitgevoerd op de plaats van de functie eval (). Dus het kan de toegang door de verklaringen eronder zijn.
De tweede regel in het bovenstaande script, geeft 12 in het vak alert. Let op: er is geen puntkomma in de eval () argument net na de nummer 12 voor de afsluitende brockets van de functie eval (). Beschouw de volgende verklaring: yourVar = 12; Het volgende script draait zonder enig probleem. De eerste regel van het script verklaart de variabele, yourVar en heeft de integer letterlijke 12 toegewezen. De tweede verklaring heeft een functie eval (). Het argument van deze functie geeft het getal 3 op de variabele yourVar en wijst het resultaat aan de nieuwe variabele, myVar.
Dus het argument heeft een verklaring, met een variabele die een eerder toegekende waarde heeft. Wat ik hier wil benadrukken is dat we met behulp van een eerder verklaarde variabele, in de eval () argument in de ge