Gedicht:. Verlaten dorpen (Satis Shroff)

verlaten dorpen (Satis Shroff)

Welkom bij de 'Zone'

Dat was ooit mijn land Polesië

We waren rijk aan cultuur,

Een land met verschillende mensen,

Verschillende religieuze gemeenschappen,

Waar we woonden een keer rustig.

Het was een landelijk beschaving

Van Oekraïense boeren,

Met een cultuur van de minderheid joden.

Onze stad had Chassidian Joodse mystici,

dateert uit de 18 ^{e eeuw.}

In het joodse leven

Hoewel de Tora speelde een grote rol,

De religieuze ervaringen van de gemeenschap

Had haar aandeel van belang,

Zelfs zoveel Oost-Europa.

Het was een wild land,

ligt tussen Wit-Rusland

En de Oekraïne,

Met kleine gehuchten,

Field en weiden.

De river bracht Prypjat

Het leven en de handel in de regio.

Al eeuwen we konden

Om onze cultuur te behouden,

Toen Europa werd ervaren veranderingen.

De tijd stond stil in ons dorp.

Ook de dictatoriale kolchozen

En wetten van Stalin,

Kan geen verandering brengen in ons leven.

Ach, je kunt niet de tijd af te lossen.

Wij in Polesië waren trots

van ons erfgoed en opvoeding.

Onze stad was het centrum van geestelijke activiteit.

We belden de Joden van onze stad

De lucht-mensen,

Voor leken ze om te leven op de lucht.

De arme Joden hadden niets te eten.

Toen er Progrom in West-Europa

In de Middeleeuwen,

Meer Joden hun toevlucht gezocht in ons dorp ..

Helaas, onze 1000 jaar verhaal kwam een ​​einde aan,

Toen Hitler marcheerde Rusland.

De massamoord op Oekraïense Joden

Begon in 1941.

U kunt geen tijd af te lossen.

Nein

, kunt u geen tijd te verlossen.

Als om de pijn toe te voegen aan de schade,

De reactor ongeval nucleaire

Op 26 april 1986,

gaf ons de laatste klap.

Het eindigde al het leven binnen de Death Zone,

Een dertig kilometer zone,

Welke vernietigd

Onze provinciale agrarische cultuur .

Wat overblijft na de catastrofe,

Dit atomaire vloek van de mensheid,

Zijn enige herinneringen:

Van de Chanukka kroonluchters,

< p> Thora capes, sieraden, cult objecten

Een solitaire nachtegaal de weg kwijt,

Gelegen op een naakte, vuile boeg,

Cried in zijn onschendbaar stem.

'Atom! Atoom! Atoom! '

De wereld nog steeds arbeidt met het atoom,

De valse beloften,

De vernietiging het releases.

Wat dacht van de oogst

En de j