De Criminal Mind: A Case of Family Murder

Alan's moord op een prostituee was gewoon business. Hij wist niet dat haar naam, maar ze stierf in zijn bed. Hij had haar opgepikt op zijn laatste bash voordat hij zelf ondertekend in drugs rehab. Haar naam was Portia. "Ik ging naar een hel van een tijd," zei hij.

"Ik had een hel van een tijd, oké. Ik kwam thuis en doodde mijn familie. "Hij vermoordde zijn verloofde en zijn twee peuter kinderen. Hij hield vergeten dat hij had gedood Portia diezelfde avond, hoewel hij leek haar te bewonderen. "Ze vocht als een demon," zei hij. "Die vrouw wilde niet gaan.

Hij doodde Portia omdat hij niet wil haar te betalen en wilde niet dat haar pooier bonzen op zijn deur later, op zoek naar geld. Hij kon niet achterhalen wat te doen met Portia's lichaam, dus hij opgeborgen onder zijn bed.

Later die dag, Emily, zijn verloofde doodde hij. Alan beschreef de moord als ware het een scène uit een opera, en hij de leiding tenor was. Terwijl hij haar wurgde, mompelde ze, "I love you" en stierf. Later, vermoordde hij zijn zoon en dochter, omdat hij niet wil dat ze weeskinderen zijn. Hij dacht dat hij zou gaan naar de gevangenis voor het leven. Hij had gelijk.

Alan bedient vier levenslange gevangenisstraf zonder voorwaardelijke vrijlating. De rechter verwierp zijn pleidooi voor clementie. Zijn gronden werden verminderde capaciteit als gevolg van drugs veroorzaakte psychose. Hij maakte een lijst van de drugs nam hij die nacht.

"Ik kreeg net veertig roze kruisen. Ik kreeg een dubbeltje van stof, of misschien een dubbeltje en nikkel. Ik heb twee of drie, vier hits van zuur, dat groene piramide zuur. "Hij ging ook van bar naar bar, het drinken van de hele weg.

Alan graag praten over zichzelf, maar het kan moeilijk te zeggen wanneer hij het runnen van een con zijn. Op sommige momenten lijkt hij geamuseerd. Hij grinnikte toen hij beschreef de dood van Portia en grijnsde toen hij zei dat hij een hel van een tijd die laatste avond uit hadden.

Ik interviewde Alan in de gevangenis. Een weduwnaar, kan Alan zijn vrouw, de moeder van zijn kinderen hebben vermoord, maar de politie waren nooit in staat om het te bewijzen.

In een bijtende, humoristische toon, legde uit waarom zijn kinderen wezen zou zijn geweest.

Zijn vrouw had een jaar eerder overleden. Hij beschreef de ontdekking van haar skelet in een plain. Een jager in eerste instantie dachten dat ze waren herten botten, totdat hij zag dat de nagels rood geverfd. Niemand ooit werd gebracht in die moord.