Zijn sculpturen in de buurt van de Reichenbach, een beekje dat door Kappel stroomt, herinneren aan de grote gezichten van de Paas-eilanden.
Zijn huis is een avontuurlijke ecologisch museum, want hij schuwt moderne meubels en heeft boomstammen als stoelen, tafels en kasten gebruikt en zit vol verrassingen. Hij is trots op het documenteren van zijn vele reizen in Europa met zijn gezin in een reeks van unieke foto's en handboeken. Als Thomas nodigt u uit om zijn prachtige fantasie huis, zult u komen met je mond open van verbazing.
De sculptuur weide op de andere oever van het riviertje Reichenbach heeft veel houten beelden die verwelken en het nemen van hun aandeel in de lange wintermaanden van vorst, regen, sneeuw en ijs. Het bos bugs dragen hun aandeel in het verzwakken van de houten sculpturen.
Toch, het is een genot om de werken van Thomas Rees kijken verliezen hun oorspronkelijke glorie en breken, desintegreren, en vallen met het verstrijken van de tijd. Stormen zoals Lothar en Joachim hebben ook hun voordelen lijkt het. Voorheen waren er slechts sparren en dennen bomen in de bossen rond Kappel.
Nu hebben we dennen, berken, ahorn en beuken. De kleine weide die leidt tot de Eschenweg, via de sport grond, was de plaats waar Thomas Rees gebruikt om te werken aan zijn beelden, en hij besefte dat veel mensen kwamen naar hem te kijken. Hij trok zich terug in het bos, waar misschien een passerende herten, een knorrend wild zwijn of een vos zou kunnen kijken hem werken zonder vragen te stellen en hem te onderbreken.
Bomen spelen een cruciale rol in het behoud van de genetische diversiteit van onze Eco System.