De Polar Bear

Als dit logge dier lijkt soms boeg-benen en-duif tenen, dat is omdat het is. De ijsbeer ( Ursus maritimus)

haar standpunt heeft aangepast aan vastere voet voor de behaarde zolen van haar poten op de gladde Arctische sneeuw en ijs van het hele jaar door habitat. Zijn krachtige voorpoten en poten bieden ook de macht die het nodig heeft om cruise door koude Arctische wateren bij tot zes mijl per uur over grote afstanden. Er zijn waarnemingen van ijsberen op zee 200 mijl van het dichtstbijzijnde land of pakijs geweest.

Gezien het feit dat deze machtige schepsel is het grootste land van de Aarde carnivoor (al kan meer van zijn leven in het water door te brengen), met mannen kantelen van de schalen op tot 1.500 pond, en torenhoge een stahoogte van maximaal 11 voet, zijn zwemmen mogelijkheden lijken nog meer geweldig.

De ijsberen zijn solitaire dieren (behalve bij het fokken), en in de winter maanden zwerven meestal het pakijs rimmen de zuidelijke rand van de planeet arctische ijskap, jagen hun primaire prooi, Bearded en ringelrobben .

Vangen nietsvermoedende zeehonden opduiken om te ademen, of af en toe een dier in rust op het ijs, zal de ijsbeer zijn prooi te verzenden met een verpletterende slag of bijten om het hoofd, dan verbruiken zijn vet en huid, vaak het verlaten van de resterende vlees voor hun jong of voor andere aaseters. In de warmere maanden van de late zomer en de herfst, zullen de beren hun dieet uit te breiden naar eidereenden, poolvossen, lemmingen, walvissen of walrussen karkassen, en zelfs sommige planten of bessen bevatten.

Hun scherpe reukzin kunnen ze aas registreren vanaf een afstand van maximaal 20 mijl, en afdichting holen diep gesneden in de sneeuw te vinden. Het stelt hen ook om zeehonden door middel van pakijs ruiken; soms zullen ze gebruik maken van hun krachtige voorpoten als heimachines te slaan door het ijs naar de zeehonden te bereiken. Bij gelegenheid van deze solitaire dieren mogen groep voor het voeden op een grote vondst.

De lente is de paartijd, met mannen op zoek naar beschikbare vrouwen, die meestal broeden slechts elke derde seizoen.

Tussenliggende seizoenen doorgebracht in het gezelschap van en het verhogen van de vorige nest, meestal een nest van twee jongen. De foetussen worden gedragen voor 7-8 maanden van de zwangerschap en bij de geboorte blind, doof, kaal zal zijn, met een gewicht van maar een pond of twee (ongeveer de grootte van een gemiddelde rat). De welpen moet zogen voor een betere dan