Twaalvers: Irrational, Onverantwoordelijk, Irreversible

Er is een verklaring waarom alle diplomatieke inspanningen om Iran ertoe te bewegen haar nucleaire ambities te laten varen hebben gefaald. Het feit dat de sjiitische cultuur heeft geen respect voor vrouwen en onze minister van Buitenlandse Zaken is een vrouwelijke (Hillary Clinton) maakt het erg moeilijk om te onderhandelen met irrationaliteit geworteld in religieus radicalisme.

Iraanse president Ahmadinejad heeft gemaakt van de Verenigde Naties als zijn bullebak preekstoel te schokkend onverantwoorde uitspraken beeltenis Israëli's als "bedrieglijk" misdadigers en moordenaars maken. De onomkeerbare houding van Ahmadinejad en zijn collega Twaalvers kan worden verklaard door hun theologie

Islam is verdeeld in twee denominaties.; de soennieten en de sjiieten. Ongeveer 90% van alle moslims zijn soennieten, de overige 10% zijn sjiieten. De divisie kan terug naar de dood van Mohammed worden getraceerd in het jaar 632.

De soennieten geloven dat de legitieme hoofd van de islam uit gecertificeerde geestelijken moeten worden verkozen. De Sunnies koos Abu Bakr, Mohammed's goede vriend, om de eerste kalief van de islamitische natie.

De sjiieten geloven dat de islamitische leider over genetisch wordt doorgegeven via de stamboom met de zegen van Allah. Zij kozen Mohammed's neef en zoon-in-law, Ali. De sjiieten hebben een zeer sterke aanwezigheid in zowel Iran en Irak. De grootste factie van de sjiieten zijn degenen die zichzelf Twaalvers noemen.

De Twaalvers leren dat er een totaal van twaalf imams beginnen met Ali. De laatste imam was Mahmoud al-Mahdi, die op mysterieuze wijze verdwenen in AD 874. Twaalvers, net als Ahmadinejad, zijn van mening dat de 12 ^{e Imam weer, maar zal niet terugkeren tot de wereld heeft zich verdiept in een staat van totale ontreddering. Iraanse president gelooft dat hij is gekozen om die chaos te creëren. Wanneer de Imam verschijnt hij zal uitgeven in een tijdperk van vrede en gerechtigheid. Hij wordt begeleid door Jezus Christus, die zal dienen als zijn rechterhand.}

Alle inspanningen om te onderhandelen of reden met Mahmoud Ahmadinejad zijn vruchteloos. Hij is waanzinnig geobsedeerd met zijn vermeende rol als de Moslim Johannes de Doper. Als Iran wordt voorkomen van het maken en gebruiken van een kernwapen ze moeten worden gestopt door militair geweld. Als Ahmadinejad gelooft dat de 12 ^{e Imam zal verschijnen in het volgende jaar of twee waarom zou hij doen geen concessies. De ironie van dit alles is dat wanne}