Een overkoepelende probleem waar veel Amerikanen hebben altijd met de politieke klasse is dat er zelden of nooit, lijkt een plan achter zijn hun waanzin. Ze lijken te kielen van crisis naar crisis, tijd en onze vrijheid te verspillen, maar nooit iets oplossen. Al hun inspanningen lijken vrij ondiep, nooit begrijpen van de oorzaken van een probleem en niet de mogelijke, onbedoelde gevolgen van hun daden, gevolgen die zijn meestal slecht begrijpen.
In te kijken naar het woord "politiek" kort kwam naar me toe dat één reden dat ze nooit vooruit te plannen en uitvoeren van een goed plan is dat als je de letters herschikken in "politici" je eindigt met de schrijnende uitdrukking, "Lo, is het paniek!" Geen wonder dat ze nooit iets goed te krijgen, zijn ze altijd werken in een paniek-modus. Overwegen:
- Aan het einde van de regering-Bush, bleek dat het financiële systeem van de wereld zou gaan crashen.
Belangrijk, zogenaamd slimme mensen, zowel in de Republikeinse regering en de Democratische gecontroleerde Congres had geen idee dat het financiële systeem stond te imploderen en natuurlijk had geen plan om te gaan met dergelijke een implosie. Ambtenaren Recall Bush, Reid en Pelosi ons te waarschuwen dat, tenzij de $ 700 miljard TARP bailout bank werd doorgegeven binnen enkele dagen, zou de wereldeconomie instorten. Duidelijk paniek.
Moet de politieke klasse en de overheid loopt hebben een soort noodplan klaar voor slechts een dergelijke gebeurtenis had? Dat deden ze niet en ze belandde elkaar gooien van een dure redding en bailout pakket dat haastig werd ingezet, inefficiënt behandeld, en zoals we in deze blog vele malen hebben gezegd, was totaal overbodig. Ziet, het is paniek
-. Zoals de meesten weten, is Egypte ondergaan rellen en protesten van de afgelopen week of zo met Egyptische burgers marcheren in de straat veeleisende politieke veranderingen en meer individuele vrijheid.
Een Witte Huis verklaring over de situatie werd uitgegeven afgelopen zaterdag waar president Obama "herhaalde onze focus op tegenover geweld en oproepen tot terughoudendheid, het ondersteunen van de universele rechten, en het ondersteunen van concrete stappen die politieke hervormingen te bevorderen in Egypte."
Dit komt af als een zeer zwak, zeer algemene reactie. Deze woorden zou hebben veel meer kracht en betekenis als zij deel uitmaken van een diplomatieke plan was langs om vrijheid en democratie in de hele wereld te promoten.
Om deze woorden uit te geven na ee