Het is allemaal nog maar net begonnen voor de lol. Posten van gedichten, meningen, en foto's als onderdeel van de collecties. Het was een vriend die mij op deze manier als een methode van het verzamelen van de stukken van mijn leven geïntroduceerd.
Ik dacht, kan iedereen het. Dus, ik heb nooit geaarzeld om te blijven doen. Met het, ontmoette ik vrienden in het net dat bleek mijn vriend en gids in de wereld van het bloggen te zijn. Bloggen is meer als de drie vierkante maaltijden die ik heb elke dag. Het is niet alleen verrijkend, maar ook vervullen.
Met bloggen, onbekende woorden kwam naar mijn dagelijkse consumptie. Ik heb de neiging om een paar onbekende woorden weten en onthouden hen door het hart. Gebruik ze en het werd een deel van mij. Verbruikt en geassimileerd in mijn zintuigen, ze verrijkt me. Ik heb nog nooit gehoord van iemand honger van woorden als ik was en nog steeds is. Ik hou van woorden veel dat ik kwam spelen en te genieten. Ik ben niet gewend om moeilijke schrijven omdat ik weet dat ik niet veel hebben. Maar ik probeer te lijnen met woorden die zin te maken te bouwen.
Dat is uiteindelijk hoe het startedand vervolgens resulteerde vervullend te zijn.
In de afgelopen jaren, ik maak het tot het punt dat ik iets van een dag kan schrijven. Honderd woorden tenminste en als geïnspireerd, ik heb meer.
Tot nu toe ben ik niet schrijven met het grootste gemak. Maar dat maakt niet uit. Ik weet het, ik zal in de toekomst.