Het is moeilijk om nog zwanger van een dergelijke wereld, is het niet? Ik heb online geweest voor nu negen of tien jaar: Ik kan niet denken aan hoe ik vroeger omgingen. Mensen niet gebruiken om elkaar te doden uit verveling en frustratie? Maar onlangs hadden we een provider probleem dat leidde tot (ik ben een beetje beschaamd om dit te vermelden, het is zo triviaal) rond vierentwintig uur geen internet access.Oh mijn god, hoe kan iemand overleven zo lang? Serieus. Dat is vrij veel hoe het voelde, vooral naarmate de tijd verstreek.
Het ergste was de OCS aspect: de voortdurende opnieuw proberen voor de aansluiting, de voortdurende teleurstelling en frustratie. Uiteindelijk moest ik aan de macht naar beneden en gaan liggen op het bed, een 'antieke' (in de functionele zin) kladblok en pen in de hand voor de creatieve stroom. (En door notebook bedoel ik spiraal gebonden en met papier bladeren.) Ik schreef artikelen in handschrift, langzaam. Op het einde pijn mijn handen een beetje! Maar nadat ik psychologisch had aangepast, het eigenlijk was niet al te slecht.
De zon gieten door het raam op een mooie dag mei waarschijnlijk geholpen, maar echt ik nogal van genoten. (Ikzelf stevig te vertellen om zich te concentreren op de positieve en wat was aangenaam over de situatie geholpen, ook.) Na een paar uur heb ik rond te komen met het idee dat er een opwaartse evenals een nadeel aan tijdelijk offline. Vandaar deze article.Most van jullie zullen alles over de keerzijde kennen. De frustratie, het gevoel van afgesneden van allemaal de moeite waard verbinding. De angst als potentieel productieve tijd tikt weg.
Of, inderdaad, de tijd die had kunnen worden besteed twitteren weg of knutselen met uw MySpace-pagina. Wat al uw piepgeluiden opstaan om daar zonder dat je in de gaten te houden? Uw favoriete blogger zou zijn ontvoerd door buitenaardse wezens. En je zou niet eens weten! De kop neemt een beetje meer denken (of levend) door. Om te beginnen, zonder de voortdurende verleiding van uw computerscherm, je zou eigenlijk opstaan en een wandeling buiten rond. Ik ben er geweest. Het is niet zo slecht. Ik heb niet beroofd door delinquent roodborstjes of vallen in een stroom of anything.
And als je afgesneden van Web 2.0-socialiseren, misschien vind je dat dat is niet het einde van de wereld niet. Je kunt gaan en doen wat echte gezelligheid plaats. Telefoon je vrienden in plaats van IMing, gaan zien een band, echt communiceren op een manier die u toelaat om uw volle aand