Vietnam - Part 1

te worden afgezet tot op zekere hoogte, maar dat was een grote les in hoeveel details en bevestiging ik nodig voordat je iets. Het zou me hebben verlaten met een vervelende eerste indruk van de plaats, maar het heeft niet. s *** gebeurt - get over it. Ik ben er over heen.

Het verkeer hier is het gekste dat ik ooit heb gezien in mijn leven, zijn alle motorfietsen overal, zijn er geen verkeersregels, gaan ze in elke richting, maar gelukkig met een constante snelheid, dus om de weg die je net buiten lopen en steek langzaam oversteken, zodat ze kunnen je te zien en uitwijken om je heen.

De eerste keer dat een lokale man begeleidde me over, maar nu 'Im een ​​pro! Zie je families van 4 op een fiets, met inbegrip van peuters zo jong als 2 of 3 jaar oud, en ik heb ze in slaap gezien met hun hoofd op het stuur !!

Ging naar Chu Chi tunnels die een gangenstelsel gebruikt in de 1960 tot Vietcong controle over een groot gebied nabij Saigon vergemakkelijken. Er zijn meer dan 200 km aan tunnels in Cu Chi alleen. We zagen een sluipschutter gat in de grond die zelfs de kinderen in de groep zou nooit hebben gekregen. De Vietnamese waren zo klein.

Zagen heel veel gruwelijke boobytraps - en de Zuid-Vietnamese gebruikt speurhonden te ruiken de VC, maar de VC opgericht vallen voor de honden, zodat de honden op grote spikes in de grond zou vallen, dan zouden ze de honden eten. Nou, ze nog steeds doen! Er was een schietbaan in de buurt waar mensen beoefenen, dus aan het kraken van geweerschoten terwijl het lopen door de jungle omgeven door de tunnels te horen was zo onwerkelijk. Vervolgens hadden we een kans om in een te krijgen. Zij hebben ze iets groter voor ons toeristen gemaakt zoals we zijn 20 keer de grootte van de lokale bevolking.

Ze maakten hun tunnels 3 niveaus diep, eerste niveau op 3 meter diep, het tweede niveau van 6 meter, derde niveau 8 meter, en ze hadden bunkers en allerlei daar beneden. We gingen de volledige 8 meter diep, en ze hadden de tunnel verbreed tot 1 meter voor ons westerlingen en onze grote ezels, en we kropen langs in het donker voor de 120 meter. Het was zo benauwd en we op onze handen en knieën op sommige punten als onze hoofden waren schrapen het dak. Het was een opluchting om eruit te komen, maar het is verbazingwekkend om te denken hoe ze leefden voor weken op een moment in die.

Geen kans als youre claustrofobisch !!! Op de terugweg van de hemelen geopend om een ​​goede aanval van moessonregens overstromingen de wegen.