Het is immers de plek waar we onze bank, onze slager, de bouwmarkt, de supermarkt, de bakker, onze dokter, de apotheek, onze favoriete cafés en een kleine gastronomische winkel die chocolade abrikozen verkoopt dat zijn te sterven voor. Raglan, dat ligt aan de westelijke kant van het Noordereiland, is een heel andere plaats. Het ligt boven de Tasman Zee, die Nieuw-Zeeland scheidt van Australië. (De locals het noemen, The Ditch.) Coromandel is op de Coromandel schiereiland aan de oostelijke kant van het eiland waar de Stille Oceaan ronden op Nieuw-Zeeland en scheidt het van Californië.
(De lokale bevolking noemen het de Stille Oceaan.) Hoe dan ook, om terug naar Raglan. . . de rit was er een prachtige melange van alsmaar kronkelende landweggetjes klimmen naar bergpassen en valleien vol met schapen en runderen grazen op het groenste gras ik ooit heb gezien. Is het begin van de lente hier, (hoewel de kalender zegt dat het nog steeds winter) en de weiden zijn gevuld met pasgeboren lammeren, één van die voor een meest heerlijke diner bij kaarslicht in het Mermaid Lodge.
Kennismaking met de Mermaid was werkelijk surrealistische ervaring.
De Nieuw-Zeelandse landschap is zo prachtig dat het niet uitmaakt waar we gaan we de neiging om elke paar kilometer te stoppen alleen maar om het uitzicht te bewonderen. Maar ik denk dat het beste ding over de rit over van de oostkust naar Raglan was Yassi. Ze is het lezen van een boek over de flora en fauna van Nieuw-Zeeland en het is niet ongebruikelijk om te horen haar plotseling iets te schreeuwen als: "Oh kijk Sweetie, een Ring-nek Fazant!" Ze is ook gepraat mijn oor af over spinnen, motten met geen monden, en de paring gewoonten van de Magpies.
Wist u dat tot de Maori mensen kwamen hier (voordat ik geboren werd) waren er slechts twee soorten zoogdieren in Nieuw-Zeeland en beiden waren vleermuizen. Het is soort van logisch als je erover nadenkt. Immers, als je geen vleugels of een kano hebben, hoe anders zou je hier? Natuurlijk is de Maori niet alleen komen. Zij brachten lan