Aanvankelijk verrekijkers gebruiken Galilea optiek. De Galilea optische lens maakt gebruik van holle doel en concave ooglens. Het weerspiegelt een straight beeld, maar is niet in staat om te functioneren op een hoge vergrotingsfactor. Deze stijl wordt gebruikt in de economie modellen. Het is ook beschikbaar in opera's en theaters opera of het theater bril Porro Prism Verrekijker: Dit type verrekijker is vernoemd naar Ignazio Porro, een Italiaanse opticien. Hij was degene die dit systeem gepatenteerd in het jaar 1854 ..
Het wordt later ontwikkeld door fabrikanten als Carl Zeis in de late jaren 1800. Deze verrekijker is samengesteld uit een Porro prisma incased in een dubbel prisma met een Z-vormig patroon dat een rechtgebogen afbeelding produceert. Roof Prism Verrekijker: Deze verrekijker werden gebruikt in de vroege jaren 1880. Het werd ontworpen door een man genaamd Achille Victor Emile Daubresse. Verrekijker worden meestal vernoemd naar de ontwerper. Het kan Abbe-Koenig prisma of Schmidt-Pechan prism ofwel. Abbe-Koenig prisma is vernoemd naar Ernst Karl Abbe en Albert Koenig.
De twee soorten zijn ook gepatenteerd door Carl Zeis in het jaar 1900. De binoculaire modellen werden om het beeld recht te zetten en vouwen de optische weg. Vergeleken met de Porro prisma dit ontwerp kosten meer. De objectieven zijn in lijn met de oculairs. Visuele ParametersThe parameters die worden opgesomd op de prisma's te dekken plaat legt de kracht vergroting van de verrekijker. Het heeft een 50 mm objectief diameter en 372 feet of 113 meter van Field te bekijken op een duizend yards. Binoculair ontwerpen en vormen afhankelijk van wat specifiek ding zal worden gebruikt.
Elk ontwerp maakt een bepaalde parameter die is genoteerd op de prisma's afdekplaat. Vergroting: De omvang van de verrekijker vergroting is afhankelijk van de oculair brandpuntsafstand en doelstellingen brandpuntsafstand. Uitzicht: Dit wordt bepaald