Het is onduidelijk of dit strenge schema eigenlijk geholpen hervorming iedereen, als een grote meerderheid belandde dood en de rest waren permanent zowel mentaal als fysiek beschadigd.
De Sovjet-regering, aan de andere kant, was heel blij met de resultaten. Voelen ze waren echt iets op het spoor hier, zij formeel benoemd Perm-36 de officiële residentie van de ergste Sovjet-politieke gevangenen en, in 1972, zette de Goelag in een volledig functionerende, gemoderniseerd gevangenis kamp.
Vijanden van de staat blijven om hier te worden gestuurd om te werken en wegrotten tot 1987, toen het uiteindelijk werd gesloten.
De bekendste dissident te worden veroordeeld tot de Goelag gevangenis systeem was schrijver Alexander Solzjenitsyn. Na zijn arrestatie voor het schrijven van kritische opmerkingen over Joseph Stalin, werd hij veroordeeld tot acht jaar dwangarbeid. Deze verschrikkelijke ervaring vormde de basis voor zijn veelgeprezen werken Een dag uit het leven van Ivan Denisovitsj en De Goelag Archipel, zijn verschroeiende rekening van de Sovjet-werkkampen.
HET GEBIED VANDAAG
Kort na Perestroika in de jaren 1980, werden de werkkampen systematisch ontmanteld en de deur zachtjes sluiten op deze donkere periode in de Russische geschiedenis. De enige overgebleven kamp is Perm-36, voor het behoud van mensenrechtenactivisten in de voormalige Sovjet-Unie gekozen vanwege de bijzonder duivelse natuur. De site is nu de Memorial Center Museum voor de Geschiedenis van politieke repressie, met alle originele hekken en gebouwen intact.
Bevroren in de tijd, het is een levendige herinnering van wat lengtes overheden zal gaan naar de menselijke geest te onderdrukken.
Ironisch genoeg, want van de praktijk van het verzenden van hun beste en slimste schrijvers en kunstenaars in de werkkampen te verblijven van de Russische regering , de nabijgelegen stad Perm is uitgegroeid tot een mekka voor Russische kunstenaars. Samen met de gevangenen, een aantal theatrale bedrijven ook verplaatst naar het gebied tijdens de Tweede Were