Na een verplichte koffie (of wat dan ook) in Piazza Costello sprong op een nummer 15 tram en rammelen de Via Po, door de grote uitgestrektheid van het Piazza Vittorio Veneto en op naar de buitenwijken. Na een tijdje de tram over de rivier en al snel je bent bij de halte voor de Superga.
Sassi-Superga station ligt op ongeveer 100 meter van de tramhalte, en vanaf daar de tandradbaan loopt tot de steile helling voordat het komt slechts kort van de kerk, La Superga, dat uitkijkt over Turijn. De kaartverkoop is verborgen in het restaurant.
Het is een goedkope rit, en het restaurant zelf is niet duur, maar vergeet niet dat de trein vertrekt op het hele uur, dus tempo jezelf dienovereenkomstig, waardoor genoeg tijd om te genieten van wat je bestelt.
De rit op de heuvel is traag . Voor achttien minuten passagiers luidruchtig pufte door het bos, op een helling die abrupt stijgt uit de stad. De houten slated zitplaatsen zijn ongemakkelijk, en in week-ends u zou kunnen hebben om te vechten voor een zetel. De trein en haar geschiedenis zijn interessant genoeg, maar de voornaamste attractie is het uitzicht vanaf de top.
De trein stopt bij een station net onder de top en het is slechts een korte maar steile wandeling naar de kerk van daaruit . De onvermijdelijke Visitor Center, compleet met café en trinket winkel en een panoramisch uitzicht op de eigen bevinden zich op het station en vijf minuten duurt een redelijk fit persoon tot aan de kerk. Neem de tijd al en geniet ervan.
De Kerk is een kerk is een kerk. Als je van het bezoeken van graven heb je het voorrecht van het betalen van uw opzichten aan het graven, dat de beenderen van de leden van het Huis van Savoye te houden.
Een pad loopt rond de omtrek van de kerk complex dat is aangenaam en schaduwrijke, en achter de kerk is een interessant heiligdom gebouwd ter ere van de leden van AC Torino voetbalclub die werden gedood in 1949 toen de "vliegtuig brengen ze van een spel in Lissabon crashte in de heuvel bij slecht weer. Het heiligdom met zijn verse bloemen en familie foto's van de doden laat zien hoe fris de tragedie is in de hoofden van de mensen van Turijn.
Maar het is voor het uitzicht dat de bezoekers maken de reis.
De stad strekt zich uit van de voet van de heuvel en het is niet moeilijk te halen uit de Mole Antonelliana, het verloop van de Po en de Porta Nuova treinstation. Buiten dat, over de vlakte, de Alpen stijgen. Als het een heldere dag de bergen lijken dicht genoeg aan te ra