De auto is niet gekomen om de Amerikaanse vervoer domineren door toeval of met het openbaar keuze. Het gebeurde als onderdeel van een plan van autofabrikanten op te kopen en te vernietigen openbaar vervoer bedrijven. General Motors leidde de weg. Zoals onlangs in de jaren 1920, werden veel Amerikaanse steden en dorpen met elkaar verbonden door een netwerk van elektrische spoorwegen en interstedelijke trolleys.
Binnen steden, elektrische straat spoorwegen, karretjes en verhoogde treinen, verhuisde grote aantallen mensen gemakkelijk en goedkoop, met een minimum aan congestie en vervuiling. Maar stalen wielen elektrische /rail massadoorgang systemen niet aan de behoeften van de autofabrikanten en hun bondgenoten in de staal, rubber, glas, beton, en olie-industrie.
Beginnend in de jaren 1920, General Motors begon te investeren in de massa systemen transit.
Volgens historicus Marty Jezer (en het Congres hoorzittingen gehouden in 1974), tussen 1920 en 1955, General Motors kocht meer dan 100 elektrische massa systemen transit in 45 steden, konden ze verslechteren, en dan vervangen ze met rubber-moe, diesel aangedreven bussen. [1] Bussen zijn duurder, minder efficiënt, en nog veel vuiler dan systemen elektrische /rail. (En natuurlijk auto's zijn nog minder efficiënt dan bussen, veruit.
) In 1949, General Motors, Firestone Rubber en Standard Oil of California werden veroordeeld door een federale jury van criminele samenzwering om elektrisch openbaar vervoer met GM-vervaardigd dieselbussen vervangen ; in een opmerkelijke illustratie van rechtvaardigheid voor bedrijven, de rechtbank een boete van GM $ 5000 en gedwongen HC Crossman, de GM executive die verantwoordelijk is voor het uitvoeren van GM-beleid, om $ 1,00 te betalen.
Cities, waar GM wist systemen elektrische /rail op te heffen en te vervangen door bussen en personenauto's, inclusief New York, Philadelphia, Baltimore, St. Louis, Oakland, Salt Lake City en Los Angeles.
Veel mensen denken van Los Angeles als de originele auto-stad. Echter, voordat GM zette de stad om bussen en particuliere auto's, werd in Los Angeles gediend door de grootste elektrische /rail openbaar vervoer systeem in de natie.
De Pacific Electric Railway liep meer dan 1000 treinen per dag meer dan 760 mijl van spoorlijnen om dergelijke afgelegen stations als Redlands, Corona, Santa Monica, Redondo Beach en Balboa, het dragen van lichte vracht als passagiers. De laatste regel, naar Long Beach, werd verlaten in