Ik denk dat ik nooit zal zien
Een graad zo mooi als een drie
Een drie dat is verdiend met bloed en zweet
Bij gebreke is een ernstige dreiging
Een drie Ik heb God gevraagd de hele dag
Het kennen van bidden is de enige manier
Examens worden genomen door dwazen als me,
Maar alleen God kan een drie
Ik was een eerstejaars toen ik zag dit gedicht geschreven aan de achterkant van de shirts van mijn vriend te geven. Ik was giechelen, de gebruikelijke wijze en mompelde een beetje "schattig" aan.
Nou, het was gewoon hilarisch en ik had niet gedacht dat het zou kunnen gelden voor mij (Geez, waar is dat het vertrouwen nu?). Nooit in mijn leven heb ik me voorstellen flunking op de universiteit. Ja, ik zakte het. Ik denk dat de reden waarom ik niet is vanwege mijn technische tekening onderwerp. Het was net zo hard -ik denk dat 'hard' is een understatement- en voor de goede orde, ik kreeg een cijfer van 3,0. Als ik kreeg dezelfde rang met mijn wiskunde, die ik gefaald. Tsk. Nu, zoals ik las het gedicht, kan ik alleen maar knikken en zeggen: "Dat is zo waar.
" De ironie van het, dacht ik niet dat mijn standpunten zou kunnen veranderen.
Ik herinner me nog de tijd dat ik mijn klas kaart ontvangen met een doodgeknuppeld rode 5.0 aan. Ik huilde, de schandalige één, met moeizame ademhaling en snotteren geluid. Ik was in de klas die tijd. Ik kan niet echt goed herinneren hoe ik thuis mijn pension. Met al dat huilen, hoe kan men zich herinneren? Ik werd opgeschort van het krijgen van mijn maandelijkse toelage in een semester en uiteindelijk moest ik de zomer klassen als gevolg van die rekening.
Praten over de gevolgen! In de toekomst zal niemand me inhuren omdat mijn transcripties schreeuwen dat ik niet een onderwerp. Nou, als al het andere faalt, kan ik altijd van toepassing in het roepen centra toch? En de mensen zullen zeggen dat ik ben gewoon stom. Verdoemenis. Ik kreeg hersenen als dat hen stoort. Ik zal ze niet dwingen om te geloven. Ik heb meer dan met het. De wond is genezen, maar het litteken bleef. Het kwetst me soms. Ja dat doet het. Ik zal niet beloven dat ik niet weer zal falen. Maar als die tijd komt, God weet dat ik het geprobeerd.