Sophialaurenea Destine
1 februari st, 2011 Essay # 1 The Final Solutionby Michael Chabon De auteur, Mr. Chabon 'stijl van schrijven was behoorlijk uitdagend. De Lexis hij mij koos maakte twijfelen aan mijn slimheid. Kritisch, ik voelde zijn terminologie van The Final Solution veranderd in leven past: slapping, ponsen en verstikking mij. Mijn schedel deed pijn. Ik groeide gefrustreerd. Stoppen was nooit mijn optie; Ik ben te nieuwsgierig over te geven in de meeste situaties. Alsof je in een sportschool; Ik intuited mijn schedel creëren van meer spieren van de interpretatie van dit manuscript. Hoofdstuk was echt visuele voor mij. Zijn beschrijving van Linus en Bruno flaneren op het spoor; maakte me het te kunnen zien als op tv. Ik bedoel Mr. Chabon was zo nauwkeurig in Linus's frame, gang en het weer. Ik dacht bij mezelf, "Ben ik het lezen van een boek of een film kijkt?" Het creëerde een weerspiegeling zo echt toen ik een kind wandelen op het spoor was. Ik giechelde omdat ik ook herinnerde dag dromen tijdens het lopen. Hoofdstuk twee veroorzaakt mijn tanden te slijpen. Ik hield niet van de auteur keuze van de woordenschat portretteren Mr. Panicker. Fijn, fijne misschien zijn donkere huid kan ik niet objectief zijn. De gegevens "zwart als een laars hiel" niet alleen spreekt over kleur: Het suggereren ook de status van een lagere rang in mijn mening. Het liet een slechte smaak in mijn mond. Ik vind het! Ik ben het niet eens met zijn vereniging "zwart als een laars hiel". Voornamelijk, de heer Panicker was een teken van de actie. Hij liet niemand lopen over hem heen. Mr. Panicker was scherp genoeg om te vermoeden Mr. Shane. Ik nam het persoonlijk. Ik ben ervan overtuigd in het stellen van grenzen en grenzen. Ik weiger te laten iedereen lopen over me heen. Niettemin, op pagina 19 De heer Michael Chabon had me grinniken zo luid. Toen mevrouw Panicker mepte Reggie over zijn gezicht voor negatief commentaar op haar vis diner; Ik meteen herinnerde mijn vader opvallend mijn zus diagonaal op haar mok voor getjilp aan de eettafel. Haar lip was opgezwollen dagen! Hoofdstuk drie ik zo eens met de correlatie van de auteur tussen Detective Constable Quint en Inspector Michael Bellows. Er zijn zoveel voorbeelden: ik ben te opgewonden om te schrijven! Nou, ik moet of mijn plainspoken professor, de heer Syd zal mijn lagere rang. Ik heb broers die op de politie in New York. Ik levendig herinnerde "De in de auto-fase." Alstublieft,
Mvc Architectuur in Java