Feiten van Heping Gedrag - zijn ze egoïstisch

niet dat de dieren de mogelijkheid om familieleden te onderscheiden van niet-verwanten moeten hebben. Veel dieren in feite herkennen hun verwanten, vaak door geur, maar kin selectie kan in afwezigheid van een dergelijke mogelijkheid. Dat Kin Selection streeft naar 'genetisch determinisme', het idee dat genen vast te bepalen gedrag verkeerd is. Zolang het gedrag in kwestie een genetische component, dan de theorieën kan toepassen.

Verwantschapsselectie erkent ook dat alle eigenschappen worden beïnvloed door beide genen en milieu, en verzending van gedrag door niet-genetische middelen, zoals namaak en sociaal leren mogelijk. Verwantschap zorgt ervoor dat altruïsten en ontvangers dragen kopieën van de altruïstische gen. Indien altruïsme is te evolueren, de ontvangers van altruïstische handelingen hebben een groter dan gemiddelde kans van zijn altruïsten zichzelf. -Kin gericht altruïsme is de weg van het voldoen aan deze voorwaarde, samen met andere mogelijkheden ook.

Verwantschap blijft de belangrijkste bron van associaties tussen altruïsten en ontvangers.

Altruïsme tussen verwante individuen

Altruïstische handelingen tussen niet-verwante individuen worden genoemd wederkerig altruïsme. Wederzijdse altruisms verklaart gevallen van altruïsme bij niet-verwante organismen. In een dergelijk altruïsme, worden de kosten van het helpen gecompenseerd door de waarschijnlijkheid van de verwachte voordelen en het werkt als individuen met elkaar meer dan eens, en hebben de erkenning van het vermogen van personen met wie ze hebben samengewerkt.

Voorbeeld van wederzijdse altruïsme wordt geleverd door bloed-sharing in vampieren. Het is gebruikelijk dat een vampier falen te voeden met een bepaalde nacht. Onder dergelijke omstandigheden is de uitgehongerd bat wordt door een andere vleermuis gevoed via oprispingen, met de verwachting van een dergelijke terugkeer van de begunstigde in de toekomst. In tropische koraalriffen, diverse kleine vissoorten fungeren als 'schoonmakers', verwijdert parasieten uit de mond en de kieuwen van grote vissen. In dergelijke interactie, wordt de grote vis schoongemaakt en de stofzuiger wordt gevoed.

Echter, wanneer een grote vis met schonere in zijn mond wordt aangevallen door een roofdier, het geeft tijd om schoner te vertrekken voor de vlucht voor de predator, eerder dan het slikken van de stofzuiger. Omdat de grote vissen vaak terugkeert naar dezelfde schoner vele malen, het ziet er na het welzijn van de reiniger.

Niet-verbonden pers