Monster College Essay - Media Kritiek van I Am Legend

De film I Am Legend

presenteert de culturele mythe dat honden zijn door de mens beste vriend. De hele film is gebaseerd op een man genaamd Robert Neville die helemaal alleen in een wereld waar een plaag bijna alle mensen op de planeet heeft gedood en draaide bijna al de rest in zombie-achtige wezens die jagen 's nachts. Robert is een van de enige overlevenden, en omdat hij geen contact met andere mensen, kijkt hij naar zijn hond Samantha voor bedrijf en vriendschap.

Met een beroep op de emoties van de kijker, I Am Legend

gebruikt pathos aan de mythe dat de honden zijn door de mens beste vriend sterk bevestigen.

De allereerste scène in de film is een uitstekende indicator van hoe groot een rol deze mythe speelde in de film. Een voor een, uitzicht op een verlaten en overwoekerd New York City worden getoond. De wind bellen tussen de wolkenkrabbers en de geluiden van de dieren te horen weergalmen de hele eens druk en levendig centrum.

De bedoeling van deze opeenvolging van frames is om de kijker alleen voelen en ervaar de gruwelijke isolement dat Robert moet worden ervaren. Onmiddellijk na deze foto's, de kijkhoek schakelt over naar een die eruit ziet direct neer op de straten van de stad. In eerste instantie is er geen lawaai op alle, maar dan de toeren van de motor kan worden gehoord en wordt steeds luider totdat de opname verandert weer en zien we Robert in de auto met Sam, waar ze geven achtervolging een kudde herten.

Terwijl ze slingeren door de straten van de stad, de passerende standpunten van vervallen gebouwen bedekt met dichte begroeiing alleen toe te voegen aan de geïsoleerde gevoel van de film. Aan het einde van deze scène, de twee van hen terug naar hun huis waar Robert geeft Sam een ​​bad. Daarna Robert sluit de stalen rolluiken op alle ramen en deuren en hij en Sam gaan naar bed met het geluid van het geschreeuw en gekreun van "de besmette" net buiten het huis, dit alles terwijl de camera langzaam zoomt weg van hen, met nadruk op de feit dat ze echt alleen zijn.

Het doel van deze openingsscène is om ons te laten zien hoe geïsoleerd de twee van hen zijn, hoe wanhopig de situatie is, en vooral, hoe belangrijk Sam is om eigen geestelijke gezondheid Robert's.

Een andere scène die sterk definieert de relatie tussen Robert en Sam is ongeveer twintig minuten verder in de film. De twee zijn op jacht een hert dat ze alleen zag roaming. Het hert wordt zich bewust van hun aanwezigheid en neemt af rennen. Na een minuut, zow