Nachtelijke paniekaanvallen valt in een spectrum van de slaap gerelateerde aandoeningen zoals slaap verlamming, slaapwandelen en narcolepsie. Het is discutabel whever deze gebeurtenissen zijn eigenlijk ziekten of aandoeningen of liever gewoon ongewone slaap-gerelateerde gebeurtenissen. Wat ook de waarheid is dat het kan zeer belastend zijn voor een kind dat regelmatig ervaart nachtmerries
Een narcoleptic gewoon in slaap valt zonder waarschuwing tijdens de normale activiteiten. Iets schakelt net buiten in hun hersenen en direct zijn ze uit als een light.
The "switch" die slapen controleert en waken is zeer interessant. Tijdens normale slaap de hersenen, zodat het lichaam kunnen bewegen meer dan minimaal en daarom is het waarschijnlijk minder waarschijnlijk afkomstig te schaden terwijl de hersenen, de verzorger, neemt een rust. Tijdens de REM-slaap de ogen bewegen en het lichaam kunnen woelen en draaien enigszins.
Soms slaapwandelen optreedt en verrassend de slaapwandelaar vermijdt vaak letsel of andere manier. Nachtelijke paniekaanvallen lijkt op een combinatie van een nachtmerrie en slaapwandelen.
Lichaam van het kind komt voort uit de slaap, maar de geest is niet wakker en is het ervaren van een slechte droom. De ogen van het kind kan worden geopend, maar er is geen lichaam thuis of in ieder geval niet het kind dat u gewend bent. Dit kan gebeuren in het ergste geval een paar keer per dag!
Het verschil tussen een slechte droom of nachtmerrie en nachtmerries is dat een kind niet iets zal herinneren over een terreur, maar ze zullen zich herinneren en in staat zijn de inhoud van een droom beschrijven.
Omdat ze niet het geval onthouden is niet goed om te protesteren met hen over hun gedrag en bespreken het kan zelfs hen zorgen over slaap vallen te maken.
Deze toestand kan kort zijn of langer duren. Ik heb dit laatste staat tot veertig minuten in een van mijn children.The kind waargenomen lijkt een buitenstaander te zijn met een woedeaanval, maar er is geen reden voor is. Ze hebben net ontwaakt uit de slaap en moeten worden uitgerust en in een goed humeur zou je denken. Proberen te troosten, af te leiden of straffen het kind gewoon niet werkt.
Ze zijn niet wakker hoewel hun lichaam beweegt. Ze hebben geen mensen herkennen in deze staat., Ze kunnen spreken, maar reageren niet of converseren. Het beste dat kan worden gedaan is fysiek beperken het kind zonodig en voorkomen dat het zelf of anderen schaden.
De conditie van slaapverlamming is