Ik nam mijn kleindochter buiten de andere dag met een doos van stoep krijt, benieuwd hoe lang het leuk zou duren, want ze is niet echt in staat om nog niets te trekken, behalve lijnen.
Al snel aan haar vreugde, had ze me tekenen dingen voor haar op de straat. Ik trok al haar favoriete stripfiguren, leden van de familie, vogels, een bloem, een kat, en vele andere items. Toen wilde ze me om trappen te tekenen. Wat ik trok lijkt meer op een ladder, maar om haar, ze trappen.
Ze bracht een half uur de trap ik tekende, en dan rond te draaien en loopt terug naar beneden te schreeuwen "Wheee! Dat grappig!".
Daarna trok ik een winkel en ons huis, en vervolgens een oprit met onze auto erin. We brachten de volgende half uur in te gaan op de winkel ik tekende, het kopen van snoep en "mac-kaas", die in de volwassen taal macaroni en kaas, en vervolgens het nemen van hen naar onze krijt getrokken huis en doen alsof ze te eten. Soms zouden we gaan in de make-geloven dat de auto naar de snoep eten.
Ik trok ook voetstappen en wanneer ze besluit om te gaan voor een wandeling, lopen we in de voetstappen.
Elke dag na deze, kon ze niet wachten om naar buiten te gaan en te spelen in dit kleine-krijt getrokken fantasie land. Ze stopt om hallo te zeggen tegen elk van de personages en de mensen die ik tekende, bukt zich om de kat Ik trok huisdier, gaat op de trap, en dan speelt naar de winkel om dingen te kopen en nemen ze mee naar huis.
één nacht regende het nogal wat en alles was weggespoeld.
Ik dacht dat ze boos over zou zijn, maar ze glimlachte alleen maar, gaf me het krijt en zei: "Maak opnieuw!".
Met de verbeelding van een klein kind, is het niet veel nodig om hen te vermaken voor uren en uur. In dit geval, al duurde het was een doos met stoep krijt.