Het is moederdag weer en ik ben overgebleven anticiperen of ik via een andere Moederdag zal krijgen!. Het begint allemaal met de Mother's Day Cards. Ik bedoel ... moet ik echt om een kaart voor elke moeder weet ik kopen? Waar kan ik een lijn te trekken? Wie schrijft zelfs die kaarten? Ik heb nog een kaart die echt beschrijft precies hoe ik me voel over mijn eigen moeder te vinden. Ik ben bang kijken door alle kaarten en debatteren met mijn zelf of ik een kaart die communiceert hoe ik me voel en hoe mijn moeder denkt dat ik het gevoel zal kopen. Het is monnikenwerk op zijn best.
Begrijp me niet verkeerd, ik hou van mijn moeder. Ik heb gewoon niet goede herinneringen aan de liefde, steun, en wijsheid; blah ... de kaarten spreken. Ik voel me als de dag van vandaag is echt een dag die degenen onder ons die minder dan goede herinneringen om te concurreren met degenen onder u die wel en verdorie een kaart die zegt dat ik had ook echt een fantastische MOM kopen dwingt omdat de kaart zegt.
Een ding dat ik interessant vind is altijd de kaarten die worden achtergelaten op de dag na moederdag ... degene /s die niet de cut.
Ik vraag me af of die kaarten zijn de ware gedachten van de zonen en dochters die net koud niet verdragen dat de werkelijkheid over hun moeder ... niet dit jaar geconfronteerd. Mother's Day is een van die vakanties, waarna de schappen zijn leeg. Zelfs de meest vertrapten afgedwaalde zoon of dochter voelt zich verplicht om een kaart van de Moederdag te kopen. Zelfs als we niet één woord geschreven op de kaart, we kopen het toch de hoop voorbij hoop dat die kaart zal doen of zeggen wat we voelen of wilt u over onze moeders voelen. .
Als Ouder, ik denk dat elk woord van elke kaart die ik heb ontvangen. Als een dochter, ben ik vaak schaam me dat ik niet het gevoel dat de geschreven woorden.
Als ik zoeken in de kaarten en ga naar beneden mijn checklist van de moeders, oma's, tantes, zussen, peettantes etc., heb ik altijd Kaart kiezen mijn moeder's laatste. Het is altijd makkelijker om een kaart voor iedereen kiezen. Ik kan eigenlijk de woorden die vrijwel overeenkomen met hoe ik me voel. Ik tekort jaar na jaar met de kaart kies ik voor mijn moeder. Dus de sleur ... de angst voor Moederdag.
Deze dag is een grimmige herinnering dat hoewel ik zou graag denken dat mijn onvermogen om een kaart te vinden betekent dat mijn moeder moet kort als een moeder zijn gevallen. Mijn werkelijkheid is dat als een volwassene, als ik een kaart die