De nadruk en het belang dat we hechten aan een carrière, opleiding, geld en materiële zaken, begeleid door het gebrek aan aandacht geven we onze kinderen, is de illusie van een pad gecreëerd rijkdom, geluk en succes. Als uw kind gaat naar de universiteit gaat ze naar een betere baan te krijgen, een beter persoon, slimmer, meer geld verdienen, en in staat zijn om beter te zorgen voor haar familie.
Rechts? Is dit niet wat we te horen en geloven? Echter, als een schoolpsycholoog Ik heb geleerd dat als gevolg van dergelijke opvattingen en leefstijlen in onze maatschappij, de kinderen komen naar school met meer en meer problemen en behoeften. Ze komen naar school met emotionele, gedrags-, leren en sociale problemen, van zo jong als drie jaar oud. De school voor veel kinderen is geworden van hun surrogaat ouder. Ouders hebben overhandigd hun verantwoordelijkheden aan de scholen en deskundigen.
Docenten zijn experts in het onderwijzen van academici en de scholen moeten worden verwacht om dit te ondersteunen. Echter, leraren en de scholen meer en meer van de opvoeding doet en steeds de "deskundigen" in veel meer dingen dan alleen academici.
Ik ging naar een gedrag training workshop voor opvoeders en de presentator, die met werkte veel districten in de staat, trots presenteerde het feit dat in een andere school district, in een middelbare school die voornamelijk Spaanstalige was, studenten werden toegestaan om een dutje te doen, omdat ze moe waren na een verblijf tot laat de avond voor het kijken naar hun broers en zussen.
Ik heb een keer kreeg een e-mail vieren het feit dat de school district werkte ik voor ontbijt geserveerd aan meer dan 2500 studenten in 28 schooldagen. De afzender ging op wijzen onderzoek dat de positieve invloed op academici, aanwezigheid aangetoond en traagheid die school ontbijt biedt. Nou duh, maar ik miste de uitleg over de reden waarom het was de school de verantwoordelijkheid om zo veel kinderen ontbijt te voeden. Ik begon me af te vragen wat is de volgende.
Waar gaan we stoppen? Misschien moeten we de kinderen te kopen mooiere kleren aan hun gevoel van eigenwaarde te verbeteren, of zodat ze niet geplukt, omdat kinderen niet gepest over hun kleren. Ik weet zeker dat velen van ons weten dit uit onze kindertijd. Misschien moet ik een onderzoek te 'bewijzen' dat dit ernstige probleem te doen. Zeker als ze beter voelden over zichzelf zouden ze beter op school doen. Rechts! Een gangbare praktijk in sommige scholen is om een "