Het gevoel had een invloed op ons beiden en bleef met ons als liepen door exposities die de 400 jaar oude geschiedenis van de burgerrechtenbeweging vanaf het begin in het verteld aan de tragische dood van Martin Luther King, Jr. aangrenzende Lorraine Motel. Toen we door de bus, waar Rosa Parks maakte haar beruchte staan het gevoel was onbeschrijfelijk, en we aan het einde van de exposities vonden we onszelf op kamer 306, waar de Martin Luther King Jr nam zijn laatste adem bereikt.
Ik kon vertellen door de blik op het gezicht van mijn zoon dat het hem veranderd.
Nu hier leven we duizenden mijlen weg en dat moment een of andere manier werd gisteren een katalysator in het maken van een verschil in het leven van een jongeman.
nonchalent reactie Steve's op Tim's reactie op de muziek was niet goed genoeg voor hem. Niet bereid om het te laten gaan op meer mijn zoon besloot om het heft in eigen handen.
Hij liep naar zijn computer en keek op de website van het museum hadden we al die maanden geleden bezochten en als hij vond wat hij zocht, riep hij Steve voorbij.
"Do vind jij? 'vroeg hij hem te wijzen op het beeld op het scherm.
"Nee", zegt Steve.
"Het is de Lorraine Motel" zei Tim.
Steve keek verveeld. "Dus?" Antwoordde hij.
"Weet je wat er gebeurd is?" Tim vroeg hem.
"Nee" Steve antwoordde, krijgen een beetje geïrriteerd nu, maar nieuwsgierig genoeg blijven actief in het gesprek.
"Martin Luther King Jr werd daar gedood.
" Tim vertelde hem, kijkt hem recht in de ogen voor het toevoegen, "Net buiten de kamer 306."
Steve zweeg.
Tim bleef drukken op. "Weet je wat hem gedood?"
"Nee." Zei Steve, zijn stem rustiger nu.
"racisim." mijn zoon gezegd.
Het woord, leek een impact op Steve te hebben. Zijn ogen werden groot, zijn geest probeert verbindingen tussen het woord "racisme" te maken als het toegepast op wat hij zag op het computerscherm en het woord dat Tim een paar minuten voor als het over hem had gebruikt.
Steve heeft een ander woord niet zeggen.
Hij liep terug naar zijn eigen bureau, waar hij keek op dezelfde website Tim had hem gewoon zien en bracht de rest van de klas te klikken via zijn pagina's.
Als de bel ging de twee jongens uit elkaar gingen. Tim ging naar zijn volgende klas en Steve zijn. Later op die dag de hele klas mocht de laatste periode af te zien als ze woonden de lokale basketbal spel aan te moedigen op de school-te