Een vader liefde
Er was eens een rijke boer. Hij had een groot huis om in te wonen en hij opgeslagen genoeg goed te eten. Hij had vele bedienden voor hem te werken.
De boer had twee zonen. De oudste was goed en oprecht. Hij ging aan het werk op het gebied elke dag. De jongste zoon was lui. Hij had geen werk doen. Hij verspilde geld van zijn vader op de goede dingen in het leven.
Op een dag, de jongste zoon ging naar zijn vader en zei: 'Vader, geef mij mijn deel van het pand. Ik wil om te gaan en de wereld te zien. "
De vader was ongelukkig.
Hij zei tegen hem: 'Zoon, je bent te jong om uit te gaan helemaal alleen. Niets ontbreekt in dit huis. Blijf bij me. 'Maar de zoon niet aan zijn advies luisteren. Eindelijk werd de vader voltooide hij zijn aandeel op te geven. Het was een grote som geld.
De jongste zoon het huis verliet en ging naar een ver land. Daar bracht hij al zijn geld op slechte metgezellen. Toen al zijn geld op was, ging zijn vrienden weg een voor een, hem alleen verlaten.
Hij had honger. Maar hij had geen geld om geen voedsel te kopen. Dus ging hij naar een burger van dat land en vroeg om een baan.
De man vroeg hem om blikje zijn varkens te nemen in de boerderij. Hij at het overgebleven voedsel van de varkens en donkere vuil water.
Er was een hongersnood in dat land. Zodat de jonge man kon eten niet makkelijk krijgen varken te eten. Hij begon te verhongeren. Zijn kleren waren gescheurd.
Nu is de jonge man dacht aan zijn vader en het comfort dat hij in zijn huis had. Zei hij bij zichzelf, 'in het huis van mijn vader, zelfs de bedienden eet voedsel en dragen mooie kleren. Laat me gaan terug naar huis om mijn vader. Ik zal aan zijn voeten vallen en hem vragen mij te vergeven.
Ik zal hem zeggen dat ik niet fit zijn zoon genoemd te worden en mij aanvaarden als een van zijn knechten.
Dus de jonge stond op en ging terug naar het huis van zijn vader. Van een afstand, zag zijn vader hem en hij op grond van zijn positie stond. Hij werd angstig wachten op de terugkeer van zijn zoon. De vader rende naar zijn zoon, omhelsde en kuste hem. Zijn zoon huilde en zei, 'vader, het spijt me ...' voordat hij zijn woorden kon voltooien, zijn vader nam hem in het huis gelukkig.
De liefhebbende vader riep zijn knechten en zei: 'Haal het beste kleren voor hem.
Zet een ring aan zijn vinger en een paar schoenen op zijn voeten. Bereid een groots feest voor hem. Mijn zoon, die dood was, is nu levend. Hij was verloren en is gevo