Retro Video Game Review: Darkwing Duck (Nes)

puzzels waarbij secundaire wapen te gebruiken. In de brug niveau, bijvoorbeeld, is er een gedeelte waar je opknoping van een haak en de volgende haak je kunt springen om een ​​vleermuis opknoping op, onbeweeglijk; uit ervaring eerder in het niveau, weet je dat als je dicht genoeg bij de vleermuis te krijgen, zal het vliegen, en je bent waarschijnlijk kloppen om uw overlijden hieronder.

Het is mogelijk om manoeuvre trickily door te springen naar voren en weer terug en vuren en ontwijken en gelukkig te trekken uit een dier te doden, terwijl het overleven; maar als u overschakelt naar de diagonaal schieten wapen, kan je het vuur van de haak je op en raakte de vleermuis in om vooruit te veilig te doorkruisen. Dit is slechts één voorbeeld van de vele voorbeelden waar goede level design toont, met de boss battles ook met klassieke old-school actie bijna geperfectioneerd.

Darkwing Duck, terwijl uitdagend op zijn eigen manier, is ook een beetje kort in het algemeen, en heeft een paar irritante eigenaardigheden (onder de knie-jumping pacing is sneller dan de run-and-gun porties, want je kunt niet letterlijk zowel lopen en schieten, dat is contra-intuïtief voor het genre), deze kleine foutjes te voorkomen dat het steeds een sublieme platformactie meesterwerk. Toch garners een zeer respectabele vier sterren van vijf, en is gemakkelijk een van de beste ooit licentie games op de NES.