Overall Rating: 3.75 /5 Sterren
Hoewel de video game uitgever Kemco uitgebracht verschillende games voor de Nintendo Entertainment System, kan het meest bekend om zijn punt -en-click adventures voor dat systeem, geproduceerd door ontwikkelaar ICOM en op basis van eerdere Mac-computer games. Hoewel twee van hen, Uninvited en Shadowgate, draaide rond fantasie verhaallijnen die betrokken het bovennatuurlijke, hun derde titel zou gebaseerd zijn op een zanderige 1940 Chicago, dik met klassieke hardboiled PI smaak.
Dit was Deja Vu, zet uit op de markt in 1990 voor de NES.
Na de inspanningen van protagonist Ace in zijn inspanningen om zijn naam te zuiveren van een moord waarvoor hij werd omlijst (? Of hij), het was een cartridge velen zagen als een stap omhoog van Kemco de andere twee point-and-click quests; omdat het had geen basis in het bovennatuurlijke, het oplossen van problemen was van een veel meer lineaire vorm, die meer lateraal denken en minder mystiek. Maar was het leuk?
Gameplay
Net als andere point-and-click adventures, Deja Vu vindt plaats in een wereld uitgedrukt door middel van een reeks van statische beelden.
De speler direct interageert met deze beelden met behulp van een cursor bestuurd door de directional pad: "klikken" op een deur kunnen reizen door het, of op een telefoon kan gebruiken, of op een lade kan openen. Er is ook de traditionele menu onder het grafische scherm, wat neerkomt op mogelijkheden om te beslissen wat voor soort maatregelen zouden worden genomen op elke klik, zoals Onderzoek, Hit, Open, Take, Spreek, enz.
Tijdens het spel, Ace ontdekken gebieden in Joe's Bar en de omliggende wijk, terwijl het oppakken van een inventaris en vakkundig samenstellen aanwijzingen om zijn naam te zuiveren. Heel opgenomen zijn een reeks van unlockable flashbacks die waardevolle aanwijzingen bieden, en een dank-de-Heer save functie te laden waar een speler gebleven, een noodzakelijke overeenkomst voor een mysterie avontuur dat was absorberen veel plezierige uren.
Graphics
Hoewel hij niet over de snel-bewegende, sprite-gebaseerde animaties van de meeste andere NES titels, Deja Vu heeft nog steeds zijn eigen in termen van haar verschijning. De nog steeds frames waren duidelijk met zorg behandeld; en noodzakelijk zo, gezien het feit dat de gameplay plaatsvindt rechts boven op hen. Zelden is er een moment waarop een detail nodig is te onderscheiden of onoverkomelijk. Het eindresultaat is een presentatie die is indrukw