Een paar dagen voor Kerstmis, Ik vertelde mijn man een verhaal dat mijn moeder me een paar dagen eerder had verteld over Kerstmis toen ik 8 jaar oud was. Ik gaf mijn ouders een harde tijd over het naar bed gaan op kerstavond, omdat ik voelde dat ik oud genoeg was om later dan het jaar ervoor blijven. Ik dacht dat ik slim genoeg en snel genoeg om te houden van Santa vangen me wakker, omdat ik wist dat ik kon lopen naar mijn bed en sprong onder de dekens, voordat hij me zag.
Ik ging op mijn man te vertellen dat mijn moeder en ik hoorde een geluid op het dak en toen mijn moeder keek naar mij, mijn ogen waren zo groot als schoteltjes, en ze zei: "Er is de kerstman." Zonder een woord, ik liep volle snelheid naar mijn bed. Mijn moeder zei dat ik was een meisje, dat haar cadeautjes wilde.
Mijn zoon, net als ik, heeft een verschrikkelijke tijd naar bed gaan iedere kerstavond, ook. Toen hij jong was zou alles wat ik moet doen is te vermelden dat de Kerstman werd steeds dicht en hij zou haasten naar bed, zodat de Kerstman hem niet zou halen.
Dit jaar echter, was hij een geavanceerde 8-jarige en op de televisie dat hij de kerstman verblijfplaats kon volgen op de computer had gehoord. Hij vond ook dat de Kerstman niet zou worden waardoor het op onze manier tot rond middernacht. Niet alleen kon hij volgen de kerstman, kon hij tijd te vertellen, en hij erbij dat het oké was voor hem om niet naar bed was.
Ondanks dat, zette ik mijn voet neer en vertelde hem dat hij moest ga naar bed. Ik hem moest toch, want ik had nog wat cadeautjes ik wilde wrap. Na de bevestiging van zijn vader, dat hij moest gaan, ging hij met tegenzin.
Ik wachtte een tijdje en gluurde in te checken op hem en kon zien dat hij was woelen. Ik wachtte een beetje en gecontroleerd later opnieuw, en deze keer kon ik hem horen huilen. Ik vroeg hem wat er aan de hand was en hij zei: "Ik kan niet gaan slapen en Santa gaat me te vangen wakker." Ik lag in bed met hem en klopte hem en vertelde hem dat het goed was en toen hoorde ik een beetje lawaai op het dak. Mijn zoon hoorde het ook. Dan meer clunking en een ander geluid dat klonk net als een slee glijden over het dak. De ogen van mijn zoon was groot als hij luisterde.
"Doe alsof je slaapt," fluisterde ik tegen hem. Hij sloot zijn ogen en toen hoorden we de jingle-jingle van de klokken. Mijn zoon lag roerloos in het bed, en ik zet de dekens omhoog om hem heen om hem te beschermen tegen de hal licht schijnt op zijn gezicht.
We hoorden de p