Voetbal is een geweldig spel, en soms de spelers een waar genoegen om te zien of ervaring in het echte leven kan zijn. Kijken naar de wil van Thierry Henry, Ronaldinho en Christiano Ronaldo op hun grootste is inspirerend en betoverend, het maakt niet uit welk team ze spelen, want zij hebben het talent en behendigheid te overweldigen en schrikken. Is het nochtans echt de moeite waard 23 miljoen per jaar? Rationeel, het antwoord daarop is nee. Jaloezie zonder twijfel een rol speelt in dit alles, en waarom? want laten we eerlijk zijn, die zou willen worden betaald 20.
000 per week voor het spelen van voetbal? Toch kun je misschien zeggen dat de spelers iets voor de club te doen, en ze zijn de reden dat de club concurreert en voert naar een zelfbewuste niveau. Directeuren, voorzitters en aandeelhouders zijn waarschijnlijk tien keer erger maar Arent onder vuur zo veel als de spelers, omdat ze te omzeilen het publieke oog. Zijn de moeite waard na te denken over het bedrag dat zij naar huis nemen van de lonen, dividenden en toegevoegde extra's, dan is het te vergelijken met wat ze eigenlijk doen in hun werk rol zoveel verdienen.
Im zeker als dit zo veel werd uitgezonden als voetballers de aandacht en nadruk zou snel turn.The beste werk tot nu toe te nemen, is om terug naar de basis van het voetbal gaan en laat de fans kiezen wat er gebeurt. Na al zijn de fans die het spel wat het is, als zij daar waren niet, dan is het gemakkelijk om te zien wat het spel zou worden. Dus door het opruimen van alle onnodige metingen zoals speler agenten en houden van dingen simpel, het spel en alle betrokkenen zouden een groot genoegen te nemen van het.
Het dilemma is dit nooit zal gebeuren nu, omdat het spel zo ver is gevorderd op het gebied van financiën en er zijn veel te veel verschillende bedrijven en zakenmensen maken te veel geld uit het spel om gewoon geef het allemaal up.Regrettably het spel kan alleen maar erger maar op een gegeven moment de