Kijken naar de NFL op TV is een wekelijks ritueel; honkbal is op elke avond van de week, maar te kijken naar de twee samen is bijna net zo lonend als de toetreding tot een Cowboy cheerleader Snuggle-fest.And dat is precies wat ik deed onlangs (niet de Snuggle-fest, maar wat de twee tv's). Hier is wat er gebeurde: de voetbalwedstrijd begon met een enorme kick om het andere team, en een lijn van 250 pond plus mannen met moord in hun ogen begonnen opladen na de arme Slob die ving de bal.
Na een paar seconden werd hij verpletterd door zijn achtervolgers, en werd de bodem man in een heel eng volwassen mannelijk varken-stapel. MLB spelers hebben de neiging om een beetje mellower en minder fysiek zijn, maar alle pro-spelers in elke sport nodig om sterk te zijn. Voetballers nemen steroïden, honkbal spelers krijgen caught.Meanwhile, de MLB spel begon een beetje minder spannend. Mijn hartslag en pols begon te vertragen als ik keek de catcher en werper spelen vangst als het beslag net stond er spugen en het aanpassen van zijn kruis.
Ik kreeg al snel vervelen en keerde terug naar de NFL spel. In een kwestie van een drie minuten overspanning had twee mannen gewond geraakt, met een met zijn enkel verplaatst naar zijn oksel. Een touchdown werd gescoord, de bal twee keer in andere handen, en een heleboel van aanpak, smashing, kraken en vingers breken happened.Football is meer een onmiddellijke bevrediging, ADD-vriendschappelijke wedstrijd om watch.I keek achterom naar de MLB spel voor een paar minuten. Twee strikeouts en vier vlieg outs kwamen en gingen en we waren al in de tweede inning, met weinig actie om te laten zien.
Een honkbal spel is meer van een wijze oude man vorm van sport, waarbij geduld en rekenwerk voorop staan. Het vereert serenity.Football eert chaos. Kijken naar voetbal krijgt me boos en al opgeladen. Kijken honkbal maakt me slaperig. In feite, ik meestal graag kijken naar de eerste twee of drie innings, in slaap vallen, en dan wakker worden met de laa