De William Tell Overture (The Lone Ranger Theme)

uitvoering werd gecensureerd en verboden door de verschillende bestuursorganen autoriteiten om zijn controversiële verheerlijking van een revolutionair karakter. Als censuur vaak doet, deze neiging alleen belangstelling van het publiek nog meer brandstof. Dit kan een van de redenen waarom de legende van deze Zwitserse held werd zo dramatisch naverteld, verfraaid en exaggerated.The ouverture zelf is geschreven in vier verschillende secties, met elk leidt naadloos naar de volgende. Zelden heeft een nummer zonder tekst is zo vaak bezongen.

Terwijl de componist Rossini zou blij zijn met de manier waarop zijn werk zo ingebakken in de moderne cultuur is geworden, kan hij minder onder de indruk van de redenen waarom. De "William Tell Overture" gekatapulteerd in populariteit toen het werd gebruikt als thema muziek voor de tv-serie "The Lone Ranger." Eerst verschijnen als een radio-uitzending in 1933, gevolgd door de tv-serie, de "William Tell Overture" kan altijd worden geassocieerd met de media hit.

Politiek incorrect al was het door de huidige normen, "The Lone Ranger", vervolgt te worden gecrediteerd met onuitwisbaar etsen van de ouverture in de hoofden van de populaire cultuur. Vandaag het nummer is meer dan elke andere klassieke lied geparodieerd, met versies te vinden op de CD's van de moderne kunstenaars en zelfs op YouTube. Het siert sportevenementen, en het wordt vooral geassocieerd met paardenraces. Zelfs degenen die het niet kan identificeren bij naam noemen het "The Lone Ranger Song," en meestal kunnen ze niet helpen, maar neuriën of fluiten langs als ze horen het speelde.