In muzieknotatie, uiterst links van een personeelslid zal je altijd zien een sleutel, die in feite een symbool dat aangeeft hoe de toelichting op het personeel moet worden gelezen. Er zijn veel verschillende types van sleutels, maar gelukkig voor beginnende pianisten, de overgrote meerderheid van de pianomuziek deals alleen met twee sleutels, de G-sleutel en de bassleutel. De G-sleutel wordt meestal gebruikt om de eerste paar octaven aan de rechterkant van Midden-C noteren, terwijl de bassleutel wordt meestal gebruikt om de paar octaven aan de linkerkant van Midden C.
noteren In alle medewerkers, ongeacht wat de sleutel is, de opeenvolgende lijnen en ruimtes vertegenwoordigen oplopende noten van de schaal. Bijvoorbeeld, in de g sleutel, de laagste lijn vertegenwoordigt E. Dus de ruimte net boven de laagste lijn geeft F, de lijn net daarboven vertegenwoordigt G, de ruimte daarboven is A, enzovoort.
In de G-sleutel, die een soort ziet eruit zoals een achteruit "S" met een paar extra krullend-signalen gegooid, en gecentreerd op de tweede line-up, de noten zijn als volgt: De vijf lijnen, van onder naar boven, staan voor EGBD en F, terwijl de vier ruimtes staan voor FAC en E. Alle beginnende pianisten moeten deze onthouden heel vroeg in het leerproces. FACE is een makkelijk acroniem te onthouden, terwijl EGBDF leent zich voor een verscheidenheid van ezelsbruggetje zinnen, die u kunt maken zelf.
Bijvoorbeeld, toen ik mijn lessen, werd ik gedwongen om te onthouden, "Every Good Boy Deserves Fudge." Vaak, bij het lezen van muziek, zul je extra "lijnen" boven of onder het personeel toegevoegd zien. Dit zijn slechts uitbreidingen van het personeel, en volg dezelfde opeenvolging als notities binnen het personeel. Bijvoorbeeld, de onzichtbare lijn een ruimte onder de G-sleutel personeel - een notitie die u zult zien heel, heel vaak - staat voor midden C want het is een ruimte en een lijn onder de E vertegenwoordigd door de eerste lijn.
De bas sleutel, die