De geschiedenis van Dogs

There geen incongruentie in de idee dat hij in de vroegste periode van de menselijke bewoning van deze wereld maakte een vriend en metgezel van een soort aboriginal vertegenwoordiger van onze moderne hond, en dat in ruil voor haar hulp in hem te beschermen tegen wilder dieren, en in het bewaken van zijn schapen en geiten, gaf hij een deel van zijn voedsel, een hoek in zijn woning, en groeide het vertrouwen en de zorg voor het.

Waarschijnlijk is het dier was oorspronkelijk weinig anders dan een ongewoon zachte jakhals, of een noodlijdende wolf gedreven door zijn metgezellen uit het wild plunderende pack om onderdak in vreemde omgeving zoeken. Men kan goed begrijpen de mogelijkheid van het partnerschap te beginnen in de omstandigheid van een aantal hulpeloze welpen wordt naar huis gebracht door de vroege jagers worden verzorgd en opgevoed door de vrouwen en kinderen.

Honden geïntroduceerd in het huis als speelgoed voor de kinderen zou groeien om zichzelf te beschouwen, en worden beschouwd als leden van het gezin In bijna alle delen van de wereld sporen van een inheemse hond familie worden gevonden, de enige uitzonderingen zijn de West-Indische eilanden, Madagaskar, de oostelijke eilanden van de Maleise Archipel, Nieuw-Zeeland, en de Polynesische eilanden, waar er geen teken dat elke hond, wolf of vos heeft bestaan ​​als een ware inheemse dieren.

In de oude Oosterse landen, en in het algemeen bij het begin van de Mongolen, de hond bleef woeste en verwaarloosd eeuwen, sluipend in verpakkingen, magere en wolf-achtige, zoals het nu zwerft door de straten en onder de muren van alle Oost-stad. Geen poging werd gedaan om het te verleiden in menselijk gezelschap of om het te verbeteren in volgzaamheid. Het is niet totdat we komen om de records van de hogere beschavingen van Assyrië en Egypte dat we ontdekken welke verschillende rassen van honden vorm te onderzoeken.

De hond was niet zeer gewaardeerd in Palestina, en zowel in het Oude en Nieuwe Testament het gewoonlijk wordt gesproken met spot en minachting als een 'onrein beest. " Zelfs de bekende verwijzing naar de Herdershond in het boek Job "Maar nu ze die jonger zijn dan ik me in spot, welker vaderen ik versmaad zou hebben, om bij de honden van mijn kudde" is niet zonder een suggestie van minachting, en Het is veelzeggend dat de enige bijbelse verwijzing naar de hond als een erkende metgezel van de mens komt in het apocriefe boek Tobit (v.

16), "En zij gingen uit beide, en de hond van de jongeman met hen." De g