Het universum is een zeer grote plaats. Als u de ruimte in de leegte die zich uitstrekt voorgoed, langs de randen van een lichte of massa opgenomen, dan is het oneindig. Sommige wetenschappers zeggen dat het universum ontstond bij de oerknal, 13 miljard jaar geleden, maar ze nooit goed uitleggen wat er gebeurd vóór de oerknal.
Sommige wetenschappers als Stephen Hawking suggereren dat het universum was verscholen in een singulariteit van oneindige dichtheid in die tijd nog niet bestond, maar ze zou verkeerd zijn, want de tijd is de ruimte, en als de tijd niet bestond in deze enorme zwarte gat singulariteit, dan noch zou het. Laten we proberen om te kijken naar hoe het universum in een singulariteit zou kunnen bestaan. Het enige wat we weten over die mogelijk zou kunnen doen, is een zwart gat.
Een zwart gat bestaat uit zwart gat atomen, welke vorm bij gewone atomen zo koud, het elektron tot stilstand rond de kern en het instort, weg te nemen meeste van het volume van het atoom, maar geen van de massa. Dus je hebt een super gecomprimeerde atoom dat andere atomen zuigt in, en zolang er een voldoende groot zwart gat, zal het blijven te zuigen in alles, tenzij je de atomen een back-up genoeg om het te stoppen kan verwarmen.
Dus de enige manier waarop het universum in een singulariteit zou kunnen bestaan, is als de atomen in de laatste heelal werden meegezogen in een superzwaar zwart gat, die vervolgens explodeerde toen de atomen eindelijk gesplitst in energie, in een andere big bang.
< p> Meer dan dat, voor dit proces nog een keer gebeuren, het had moeten gebeuren voordat dat, en daarvoor, een oneindig aantal keren, want een 'big bang' niet kan gebeuren zonder de gecomprimeerde atomen om het te maken, en een grote crunch kan niet gebeuren zonder de atomen van een big bang.
Energie is eeuwig, en kan niet worden gecreëerd of vernietigd, en alles wat mogelijk kan gebeuren, is al gebeurd een oneindig aantal keren, en zal blijven een oneindig aantal keren gebeuren. Dat is de aard van het universum. De aard van het leven is heel anders en moeilijk uit te leggen in een paar paragrafen. Maar laat ik proberen. De aard van het leven is vergelijkbaar met het universum, behalve dat individueel bewustzijn is betrokken.
Het is moeilijk te zeggen als het leven begint en eindigt met één persoon, of als we gereïncarneerd als onszelf, in een identieke universum, of als al het andere, zoals een bug of een bloem. Wetenschap zou dat individualiteit voorstellen is slechts