Aan de oppervlakte talen zoals Chinees en Turks zijn heel verschillend van elkaar. Ze klinken anders, lijken verschillende grammaticale regels en een native speaker Engels misschien niet eens klinken als talen op alle. De stroom van meningsuiting vanuit iemand spreken van een volledig onbekende taal soms klinkt als een continue stroom van onzin in plaats van aparte words.
However, onder de oppervlakte verschillen alle natuurlijke menselijke talen (talen die van nature ontstaan in de menselijke samenleving, in tegenstelling tot kunstmatig aangelegd degenen zoals zoals computer programmeertalen) delen een aantal fundamentele eigenschappen. De belangrijkste daarvan is de productiviteit. Natuurlijke talen zijn productief in twee betekenissen. Eerst in elke menselijke taal is er geen bovengrens aan het aantal nieuwe zinnen die kunnen worden gemaakt.
(Zie de komende paragraaf over zin-struture regels voor een illustratie van hoe een zeer eenvoudige articificial Grammer een verrassend aantal verschillende zinnen kan genereren.) De capaciteit van honderdduizenden woorden en ingewikkelde grammaticale regels om een oneindig aantal verschillende zinnen te genereren niet verrassend. Denk maar aan de mogelijkheden die we hebben voor het samenzweren nieuwe melodieën en muzikale composities van het paar noten van de gewone muzikale scale.
The tweede manier waarop alle talen zijn productief is dat dezelfde ideeën of gedachten kan worden uitgedrukt in elke taal. Wat kan worden gezegd in het Engels kan ook worden gezegd in het Frans, in het Hebreeuws of in het Swahili. Natuurlijk, als een taal geen woord voor een bepaald concept heeft dan meerdere woorden nodig zijn om het concept uit te drukken.
Kinderen die leren om te praten duidelijke en vaak humoristische voorbeelden van hoe makkelijk dit is bereikt, wanneer een drie-jarige, merken kale plek van haar vader voor de eerste keer, zei: '' Daddy bas een gat in zijn haar! "Bij gebrek aan het woord kaal, ze kon het idee toch uiten. veel van haar vader chagrin.Underlying de productiviteit van talen zijn bepaalde gedeelde fundamentele kenmerken van het ontwerp. Roger Brown (1965) is samengevat deze functies vrij nicely.First, alle talen gebruik maken van een beperkt aantal spraakklanken, genaamd fonemen.
De meeste talen te gebruiken minder dan 100 fonemen. Engels, bijvoorbeeld, heeft ongeveer 45 fonemen, terwijl Hawaiian beheert met nog minder, ongeveer 13. Met zo weinig fonemen! een taal, zoals Hawaiian heeft te maken