Het is mogelijk om de pointer object maken zonder eerst het puntige voorwerp; in dit geval zou je niet gebruik maken van de referentie-operator (&). Echter, in dit geval moet je voorzichtig zijn met de methode die u gebruikt te worden. De succesvolle methode hier is de pointer identifier verklaren in een overeenkomst en de waarde van het puntige voorwerp in andere uitspraak toewijzen. De andere methode van initialisatie niet werkt.
Lees en probeer de volgende code, die de succesvolle methode laat zien: #include int main () {int * myPointer; * myPointer = 453; printf ("% i", * myPointer); 0 terug; } De bovenstaande code werkt. We hebben de aanwijzer object verkregen zonder eerst het puntig voorwerp en dus hebben we de aanwijzer object hebben verkregen zonder gebruik te maken van de referentie-operator. In deze situatie, het besturingssysteem maakt het puntig voorwerp voor u. Als besturingssysteem maakt het puntig voorwerp voor jou, hoef je niet elke identificatie voor de puntig voorwerp.
De andere methode, zou je wilt gebruiken om een pointer object maken zonder eerst de puntig voorwerp en zonder gebruik te maken van de referentie-operator, is de methode van initialisatie. Deze methode werkt niet. De volgende verklaring werkt niet: int * myPointer = 453; Gebruik deze initialisatie methode niet gebruiken. Bij het creëren van objecten in het algemeen kunt u de verklaring methode gebruiken (en dan later toewijzen) of u kunt de initialisatie methode gebruiken.
In het geval van het maken van een pointer object zonder eerst het puntig voorwerp en zonder het gebruik van de referentie-operator, moet je niet de initialisatie methode. In dit geval is de initialisatie methode is illegaal. De initialisatie methode voor pointers werkt alleen als je voor het eerst hebt gemaakt van de puntig voorwerp en de rechter operand is een geheugen adres. Hoewel de verklaring en initialisatie processen overeenkomsten, verdient het aanbeveling ze als twee