redelijk en redelijk vermoeden wettelijk definieert
Door
SJ Tubrazy
Het woord "redelijk" is in Chambers 21e eeuw woordenboek gedefinieerd als onder: -
"Redelijke. 1. verstandig, rationeel, reden zien of goed beoordelingsvermogen 2 bereid zijn om te luisteren naar de rede of argumenten 3. In overeenstemming met de rede 4 beurs of gewoon gematigden, niet extreem of overdreven"
In Raghbir Singh v. CIT (AIR 1958 Punjab 250) het woord "redelijk" is geïnterpreteerd als rationele volgens de dictaten van de rede en niet overdreven of overmatig.
Een daad is redelijk wanneer het gelijkvormig of aangenaam voor reden dan ook, gelet op de feiten van de bijzondere controverse. Het Hooggerechtshof van India in het geval van Rena Drago v. Lalchand Soni (1998) 3 SCC 341 opgemerkt dat het moeilijk is om een exacte definitie van het woord "redelijk" te geven. Daarom varieert in haar conclusies op basis van de eigenheid van het individu en de tijden en de omstandigheden waarin hij denkt.
Het woord "redelijk" in de wet prima betekenis van redelijke heeft met betrekking tot deze omstandigheden, waarvan de acteur, opgeroepen om te handelen redelijk, weet of behoort te weten. Het concept of redelijkerwijs niet noties van moraal en ethiek te sluiten.
De woorden "redelijk vermoeden" is gedefinieerd in Judicial Dictionary 13e editie.
KJ Aiyar het kader van:
"Wat is een redelijke klacht of redelijk vermoeden, geen twijfel hangt af van de feiten van het geval, maar het moet in ieder geval worden gebaseerd op een aantal duidelijke 'gevoelens neiging om verdacht te werpen op de persoon gearresteerd en de procedure.
Achterdocht en geloofwaardige informatie. wat is een redelijk vermoeden of geloofwaardige informatie moet afhangen van de omstandigheden van het concrete geval, maar het moet worden gebaseerd op een aantal concrete feiten neiging om verdacht te werpen op een.
aangehouden persoon en niet op louter vage vermoedens of "informatie"
Dezelfde woorden zijn in Black's Law Dictionary 17 Edition gedefinieerd als onder:
".. redelijke verdenking Een verbijzonderd en objectieve basis, ondersteund door specifieke en articulable feiten, te vermoeden een persoon van criminele activiteiten. Een politieagent moet een redelijk vermoeden van een persoon te stoppen op een openbare plaats te hebben.
"
Het zal worden opgemerkt door het lezen van het vermoeden dat het woord `verdacht 'is gekwalificeerd met het woord` redelijk', dus terwijl het vorme