De elementaire regel in Trade Marks

De elementaire regel handelsmerken

Door

SJ Tubrazy

De elementaire regel in handelsmerken, in de taal van de Heer LANGDALE al het geval van Perry v. Truefitt is dat één man heeft geen recht op iris goederen voor de verkoop als de goederen van een rivaliserende handelaar uit te stellen, en hij kan daarom niet worden toegestaan ​​om namen, merken, brieven of andere aanduidingen gebruiken, waarbij hij lade induceren kopers te geloven dat de goederen die hij verkoopt de vervaardiging van een ander mens.

Iemand kan zijn vervaardiging markeren, door zijn naam of door het oog van elke symbool of embleem echter onbedoeldheid op zichzelf, en als zodanig symbool of embleem komt door gebruik te worden erkend handel als het teken van de goederen van een bepaalde persoon, geen andere handelaar heeft het recht om het te stempelen op zijn producten van een vergelijkbare omschrijving.

Normaal gesproken zal een merk bestaat uit een beeld, symbool, label, woord of woorden, die de eigenaar zal aan zijn girds hen onderscheiden van de soortgelijke -goederen van anderen zodat ze geïdentificeerd als zijn goederen. Echter, om deze attributen te vervullen, zijn 'handelsmerk' moet onderscheidend zijn.

In dit artikel stel ik voor om eerst aanwezig voordat je een aantal facetten van deze eigenschap van "onderscheidend vermogen", met name de interpretaties van onderscheidend vermogen en vervolgens kort verwezen naar de gronden voor de rectificatie van het register waarin het merk is ingeschreven.

Het begrip "onderscheidend vermogen" met betrekking tot de merken zoals begrepen in het Engels Common Law landen vandaag heeft zijn oorsprong in de enactments van de legislatuur en de interpretaties die van tijd tot tijd door vooraanstaande rechters van die landen.

> Lord Halsbury terwijl intervreting de Britse Handelingen van 1883-1886, in Perry Davis v Harborb ^{2said:. "Het woord onderscheidende manier te onderscheiden van een bepaalde persoon van andermans goederen geen kwaliteit toegeschreven}

Het uitwerken van de Het concept van het onderscheidend vermogen Lord Russel, in het geval van "De Canadese Verscheurde Tarwe Co. Ltd. v. Kellog Co van Canada Ltd. ' merkte op dat "Het onderscheidend vermogen moet voeren met de functie die de goederen onderscheiden zijn de producten vervaardigd door een bepaalde persoon en door geen ander.

Een woord of woorden om echt onderscheidend van goed een persoon zijn, moeten in het algemeen zijn niet in staat van toepass