Salmond beschrijft "wet" als het lichaam van de beginselen die zijn erkend en door de staat in de rechtsbedeling toegepast als regels erkend en opgevolgd door het Hof van Justitie. Alle theorieën van de wet zijn in een bij het bekijken recht consistente regels. Dergelijke regels worden door natuurlijke wet beschouwd als dictaten van de rede, tot positivisme als decreten van de soevereine en door het realisme als de praktijk van de rechtbanken.
Het centrale idee van de natuurlijke wet theorie is dat er bestaan objectieve morele principes die afhankelijk zijn van de wezenlijke aard van het universum en die kunnen worden ontdekt door de natuurlijke rede, en dat gewone menselijke wet is pas echt de wet, voor zover het voldoet aan deze principes. Deze principes van rechtvaardigheid en moraliteit vormen de natuurlijke wet die geldig is van noodzaak, omdat de regels voor het menselijk gedrag logisch zijn verbonden met de waarheden over de menselijke natuur.
Haaks op de theorie van de natuurlijke wet is de positivistische of dwingend theorie van het recht. Het is de bedoeling om de wet niet aan de hand van haar toestand te definiëren. maar volgens de formele criteria die rechtsregel uit andere bron te onderscheiden, zoals die van de moraal, etiquette, en ga zo maar door. Het is een soort commando, het wordt gelegd door een politiek soeverein en uitvoerbaar door de sanctie. Realisme, zoals positivisme, kijkt recht als de uitdrukking van de wil van de staat gemaakt door middel van de rechtbanken.
Volgens Holmes wet is echt wat de rechter beslist. Deze grote Amerikaanse rechter zaaide het zaad van de Amerikaanse realisme in een beroemde paper waarin hij te komen met een nieuwe manier van kijken naar de wet. Als men wil weten wat de wet is, zei hij, moet men het te bekijken door de ogen van een slechte man, die zich alleen bezig met wat er zal gebeuren met hem als hij bepaalde dingen doet. .
De profetieën van wat de rechtbanken zal doen om de slechte man, naar het oordeel van Justitie Holmes, is wat hij bedoelt met de wet
In "A Grammar of Politics" Laski voegt eraan toe: "Aan degenen voor wie de wet is een eenvoudige opdracht, juridisch op grond van de bron waarvan het afkomstig is, is het niet waarschijnlijk dat een dergelijke complexiteit, omdat deze populair zal zijn. Wij pleiten dat de wet is, in werkelijkheid, niet de wil van de staat, maar dat waaruit de wil van de staat ontleent wat morele autoriteit kan bezitten.
Het neemt aan dat de reden