Rechtspleging in Islam

van de gehoorzaamheid is in alle ingewikkelde feiten van sociale organisatie en in geen enkele groep van feiten. Het ontkent tegelijk de soevereiniteit van de staat, en dat er meer subtiele leer, waarbij de staat is tegelijk de meester en de dienaar van de wet bereid zijn om zich te beperken tot bepaalde getest gedragsregels. Het dringt erop aan dat wat belangrijk is in de wet is niet het feit van de opdracht, maar het einde waarop die opdracht doelstellingen en de manier waarop het bereikt het einde.

De overheersende oog lijkt te zijn dat de wet is niet de wil van een soeverein.

Wet is een lichaam van de beginselen genoemd regels of normen in de rechtspraak erkend en toegepast door de staat als regels erkend en opgevolgd door de rechtbanken. Het moet de inhoud en de vorm van recht. Het moet een of meer elementen die de verschillende theorieën van de wet zijn gebaseerd bevatten, en geeft uitdrukking aan de wil van het volk waarvan het gedrag en het gedrag van de wet gaat regelen. De wil van het volk wordt tegenwoordig vaak uitgedrukt door middel van de wetgever bestaande uit de gekozen vertegenwoordigers van het volk.

De wil van een man hoe dan ook prijzenswaardig of smerige is een opdracht of een opdracht, maar is zeker niet recht begrepen rechtshandelingen zin.