woord controle definieert
Door
SJ Tubrazy
Controle is macht of autoriteit te beheren, direct, toezicht houden, beperken, regelen, regelen, beheren, of toezicht. Het is het vermogen om een straatverbod of leiden van invloed op iets uit te oefenen.
Concise Oxford Engels woordenboek definieert het woord als controle,
1. De bevoegdheid om het gedrag van mensen of het verloop van de gebeurtenissen, de invloed beperking van een activiteit, de neiging, of fenomeen
2. Een apparaat waarmee een machine wordt geregeld.; de volumeregelaar.
3.
Een persoon dingen gebruikt als een standaard van de vergelijking voor het controleren van de resultaten van een enquête of een experiment.
4. Een lid van een intelligentie organisatie die persoonlijk leidt de activiteiten van een spion.
5. Bridge een hoge kaart die zal voorkomen dat de tegenstanders van de oprichting van een bepaalde kleur.
De bovenstaande definities geven aan dat 'control' is geen monolithisch concept of een dogmatische formulering. Woord "controle" is een veel facetten begrip en derhalve niet kan worden gereduceerd tot een simplistische, precieze formulering.
Tussen absolute controle en nul controle er een continuüm. Als men gaat langs de verandering optreedt, maar niet in de quantum sprongen maar geleidelijke nog waarneembaar variaties. Werkelijkheid ligt nooit aan de uiterste, maar ergens in het midden. Dit cliché is als geldt voor alle sociale en economische verschijnselen als van controle. Daarom, terwijl de interpretatie van woord "controle" in de context van het Hof van het recht heeft om het te lokaliseren en dan beslissen welke kant de weegschaal tip doet.
Voor zover betekenis van dit woord gebruikt betreft het Hof om de totaliteit van omstandigheden en alle aspecten zien. Controle omvat niet alleen "de leiding van invloed", maar ook "remmende invloed.