Mijn punt is, het is niet het type van het doel dat u die zaken te stellen, maar het feit dat je er een in te stellen. Als ik toen had geweten wat ik nu weet, zou ik zeker moeten stellen betere doelen voor mezelf. Maar voor dit artikel, het bewijst een geldig punt. Op de middelbare school wist ik wat ik wilde en hoe het te krijgen, moest ik als ik wilde om het doel van het afstuderen te bereiken. Dit was moeilijker dan je denkt. Door het instellen van deze doelstelling, het dwong me om te leren hoe het systeem werkte, en om elk aspect van de regels te bestuderen.
Ik had om te weten wat er zou gebeuren als ik niet deze test of als ik niet kwam opdagen voor het helemaal. Wat ging ik nodig hebt op de volgende test ?. Hoe zit het met het volgende kwartaal? Ik geef toe dat nu gewoon hard studeren en het krijgen van "A's" zou waarschijnlijk zijn geweest gemakkelijker (maar waarschijnlijk niet zo leuk). Mijn beste vriend, aan de andere kant, besloten geen doelen niet op te zetten en gewoon zien wat er gebeurt. Je kon hem vragen met betrekking tot de toekomst zijn te vragen en zijn antwoord zou zijn: "Ik weet het niet". Dat was zijn favoriete fase.
Nou tiende en elfde klas kwamen en gingen. En, zoals de meeste mensen die geen doelpunten te stellen, kreeg hij geluk en doorgegeven. Nu is het twaalfde rang en weer, net als de meeste mensen die geen doelen hebben ingesteld, het geluk kwam tot een halt en liep. Hij faalde en nu moest nog een jaar door te brengen in de twaalfde klas de oudste jongen in zijn klas. Ik kan me niet voorstellen hoe het voelde om bij alle kinderen die net een jaar eerder keek naar hem. Mijn vriend is mislukt omdat hij niet een doel en neem de tijd om de regels te leren of studeren het spel.
De regels veranderd twaalfde rang, kon je niet missen, maar zo veel klassen of wil je automatisch mislukken. Omdat hij voelde dat hij zou gewoon hetzelfde doen wat hij altijd had gedaan, betaalde hij