Zodra beschouwd als de meest voorkomende haai in de wereld, Squalus acanthias, ook wel bekend als de doornhaai, wordt momenteel bedreigd door overbevissing ("doornhaai"). Zijn habitat is wereldwijd, wonen voornamelijk in gematigde en sub-arctische zeeën langs de kusten ("The Spectacular doornhaai"). De doornhaai is over het algemeen apart geclassificeerd uit andere Chondrichthians vanwege zijn unieke eigenschappen. Doornhaai zijn ovoviviparous, wat betekent dat hun jongen ontwikkelen zich in de eieren in de baarmoeder van de moeder.
Daarnaast doornhaai ontbreekt anale vinnen, met witte stekels die op de rugzijde en mild giftige stekels op de rugvin (straat). De levensduur van een doornhaai wordt geschat in het gebied van 25-75 jaar, die evenredig is met leeftijd geslachtsrijp twaalf jaar. De doornhaai heeft een draagtijd van twee jaar, de langste draagtijd bij alle bekende gewervelde dieren, met een kleine kroost grootte van zeven (Bester). Squalus acanthias heeft een belangrijke rol bij het handhaven van het evenwicht van het ecosysteem.
Neiging om hetzelfde geslacht en hetzelfde formaat ondiepten, doornhaai helpt bij het houden van vispopulaties onder controle te vormen ("Doornhaai"). Als een jongere, doornhaai consumeert vooral schaaldieren, terwijl als een volwassene, is het prooien op kleinere haaien, beenvissen, en verschillende soorten ongewervelde dieren ("Atlantic doornhaai"). Echter, is de bevolking van de doornhaai gecontroleerd door andere roofdieren zoals andere haaien, orka's en zeehonden.
Verschillende factoren hebben bijgedragen aan de daling van de doornhaai bevolking: een lange draagtijd; late geslachtsrijpheid; lage kroost grootte; lange migratieroutes; en een commerciële vraag naar doornhaai worden gebruikt voor voedsel, kunstmest, gezelschapsdieren, leverolie; en wetenschappelijke experimenten (Martin). De eerste drie factoren beperken het geboortecijfer, terwijl de lange migratieroutes plaatsen scholen van doornhaai in contact met de visserij. Bovendien verhoogde commerciële verbruik voor doornhaai heeft een negatief effect op de bevolking. Er wordt geschat dat 22.
680 ton, meer dan 7 miljoen hondshaai, werden jaarlijks gevangen 1995-1999, wat resulteert in een dramatische daling van de hondshaai populatie. Echter, de doornhaai het maken van een gestage comeback. In de afgelopen paar jaar, hebben de vangstquota eindelijk gedaald tot binnen wat veel wetenschappers beschouwen een duurzaam niveau, voornamelijk als gevolg van de ijve