In 1983, echter, ze moest staal zichzelf als haar man trotseerde herhaalde waarschuwingen van Manilla en besloten terug te keren naar de Filippijnen om Marcos uitdagen. Zijn vliegtuig was nauwelijks geland toen een groep soldaten vergezocht en hustled hem uit het vliegtuig. Seconden later schoten klonken en Ninoy Aquino lag dood op het asfalt.
Tien dagen na de moord, meer dan 2 miljoen mensen in de straten stroomde in een ongekende uitstorting van verdriet en de schok en getransformeerd Ninoy's begrafenis in de meest massieve processie in de geschiedenis van het land.
In de weken en maanden die volgden, straatverkopers en socialites, zakenmensen en radicalen alle ontwaakte uit jaren van ontslag om hun woede te ventileren. Maar de officiële oppositie tegen Marcos bleef versplinterd, met elke factie gericht op haar eigen agenda.
Het werd al snel onontkoombaar dat de enige persoon in een positie om de oppositie te verenigen de weduwe van de martelaar was. Ze was ook de enige die niet de rol hebben te zoeken. "Ik hou niet van de politiek", zei ze drie maanden na de moord.
Alle hetzelfde, de roep om haar kandidatuur geïntensiveerd.
Tot slot, in oktober 1985, Cory relented-op voorwaarde dat Marcos heet een handomdraai de verkiezingen en dat een miljoen mensen een petitie haar. De volgende maand, bezorgd over de afnemende Amerikaanse steun voor zijn regime dat Senator Paul Laxalt, President Ronald Reagan de speciale afgezant was overgebracht, Marcos verbaasde iedereen door aan te kondigen in een handomdraai verkiezingen. Een maand later, Cory Aquino werd gepresenteerd met haar miljoen handtekeningen.
Om de eenheid te smeden, benaderde ze Salvador "Doy" Laurel, die ook aan het voorbereiden was om te draaien tegen Marcos, en verzocht hem haar running mate zijn . Laurel hoofd van de Verenigde Nationalistische Democratische Organization (UNIDO) dat hield 37 van de 59 oppositie zetels i