Armoede, criminaliteit en terrorisme: Wat & amp; # 039; s aan Blame

an misdaden en verhuisde het verkeer ... op de zwarte markt." Door het verplaatsen van de verkoop, het vervoer en de creatie van drugs in de zwarte markt de Amerikaanse regering heeft misdadigers gemaakt en daardoor toegenomen criminaliteit. Door het rijden de prijs van drugs, verbod krachten drugsgebruikers om misdaden te plegen om te betalen voor een gewoonte die gemakkelijk betaalbaar zou zijn als het wettelijke (Boaz). Drugsverbod ook in strijd met de individuele rechten. Mensen hebben rechten die de overheid niet kan schenden.

Thomas Jefferson gedefinieerd hen als de rechten van het leven, vrijheid en het nastreven van geluk. De beslissing over welke stoffen in het lichaam te zetten moet worden gemaakt door de volwassen individu, niet de overheid. Welke grenzen op overheidsoptreden zijn er? Voorstanders van de oorlog tegen drugs zou natuurlijk zeggen dat we niet kunnen legaliseren van alle drugs, omdat we een natie van verslaafden zou worden en de misdaad zou omhoog gaan. In werkelijkheid, het verbod op alcohol in de jaren 1920 crated een zwarte markt die georganiseerde criminelen aangetrokken.

Pas toen het verbod werd ingetrokken en alcohol werd geregeld zagen we een daling van de criminaliteit. Evenals kleine criminaliteit, armoede wordt ook verantwoordelijk gehouden voor een aantal van de meest gruwelijke misdaad; terrorisme. Wanneer in werkelijkheid terrorisme wordt gebruikt als een gewelddadige vorm van politiek engagement, geen reactie wordt verarmd. Deze terroristische groepen zijn vaak revolutionairen en voel de enige manier om hun punt over te brengen is door middel van geweld.

Zoals Michael Radu van de Foreign Policy Research Institute, schreef onlangs: "Sinds de Russische intellectuelen 'uitgevonden' moderne terrorisme in de 19 ^{e eeuw ... het terrorisme is slechts één vorm [van revolutionair geweld] van de relatief bevoorrecht. Terroristen hebben de middenklasse, die vaak hogere klasse geweest, en altijd opgeleid, maar nooit slecht "(Eisner). De Europese terroristische groepen van de extreem-links waren overwegend middenklasse, terwijl die van de extreem-rechts (neo-nazi's) behoorde tot de lagere sociale laag.}

In het kort, zou men tevergeefs op zoek naar een duidelijke sociaal-economische patroon in de samenstelling van de terroristische bewegingen (Laqueur). Degenen die het niet eens zou nooit overwegen praten of vooral te luisteren naar mensen die willen dat we allemaal dood. We kunnen echter niet, "shut ze" met bommen of de dreigin