Mijn partner in het leven is uit India en ik uit Amerika. We hebben samen nu al bijna drie jaar. Nu is de tijd gekomen dat grote beslissingen moeten worden gemaakt voor ons beiden. Ouders willen het huwelijk voor hem nu, en als ik denk aan het verleden en de toekomst ik verlang. Ik wil nu de liefde en compassie die hij nodig heeft om onze liefde uit te leggen aan zijn familie en de cultuur van gearrangeerd huwelijk te geven.
Zullen we winnen of zullen onze liefde, hoop en dromen voor altijd verloren? Dit is ook niet bekend voor mij op het moment dat ik schreef dit gedicht voor de man die ik zal echt en diep de liefde voor de eeuwigheid.
Het denken over de dagen dat in het verleden hebben,
af of de wereld zal ons laatste laten.
Hoe moeilijk de weg uit India komt,
waardoor ik het gevoel altijd op de vlucht.
Zij zullen uw woorden luisteren mijn liefde,
en samen in de hoop dat we zullen verder gaan als twee duiven.
Niets is sterker dan de liefde die we beide delen,
Laat nooit iets te maken je te durven.
< p> Neem altijd onthouden wat we geworden zijn,
niet uit elkaar zullen wij wonen maar samen als één.
Mijn hart stopt in zijn tracks als ik denk aan je gegaan,
neem schatje laat ons beiden te hebben gewonnen.
De ouders wensen verandert er voor u, dat ik vrees,
, maar onze liefde voor elkaar is een ding dat is duidelijk.
We leven in deze wereld als man en als vrouw,
Nu is het tijd om het offer echt te maken.
Als je van me houdt zo veel als je verteld,
samen door het leven zullen we allebei vast te houden.
U bent mijn ridder ik zeg,
Nu pick me up mijn prins en dragen ons weg.
Ze zullen accepteren liefde die we delen,
voor ze van je houden en geluk ook voor u op de hoogte is.
Ik beloof je voor altijd en een dag,
hou
en nooit ik beloof Ik zal niet weg te dwalen.