Als boxing fans willen praten over vechters die de sport velen zouden het perfect gebouwd, huid hoofd strijder van de 70's en 80's die het middengewicht scene gedomineerd vermelden belichaamd, een vechter zo groot dat hij juridisch veranderde zijn naam in " Marvellous ". Die man was Marvin Hagler, een van de beruchte "Fab 4" van de jaren 1980 die elkaar vochten, een 5 voet 9 bal van woede die kon doos, punch, brawler en toch leek onkwetsbaar voor pijn.
Geboren in Newark, New Jersey in de jaren 1950 Hagler geluk om de race rellen die zijn woonplaats naar beneden scheurde in de jaren 1960 en meer dan tien jaar te overleven zou zijn later dat hij geluk om rellen die dreigde te boksen in het Verenigd Koninkrijk de reis te vernietigen nog overleven zou zijn van Newark naar het boksen koning is zeker een interessante. Zijn familie zou verhuizen toen Marvin was een tiener en het opzetten van basis in Brockton, de stad die de bokswereld Rocky Marciano gaf.
Als amateur Hagler zou winnen 57 gevechten, die de finale van de AAU middengewicht wedstrijd van 1973 opgenomen en een hoog aangeschreven amateur, maar niet een die dat zou wachten 3 jaar voor de Olympische Spelen zou zijn. Kort na zijn grote amateur succes zou hij zich wenden tot de professionele gelederen, en hebben een van de zwaarste routes naar een wereld titel in de afgelopen tijd.
Haglers carrière zou beginnen met een zeer druk jaar, waarvan 8 gevechten in 7 maanden opgenomen, zou al de gevechten te zien Hagler winnen met 6 van die komen door knock-out en hij 10 overwinningen zou toevoegen aan zijn record van het volgende jaar. Hoewel 1974 zag Hagler niet in slagen om een gevecht voor de eerste keer (een gelijkspel met Sugar Ray Seales) was het duidelijk dat hij werd gegeven een harde tijd als een professionele, twee keer wordt opgezet tegen de meer ervaren Seales (die de 1972 weltergewicht Olympische was winnen gouden medaille winnaar).
Na de Seales vecht Hagler zou dingen moeilijk te vinden, moest hij te verliezen aan Seales, maar in plaats daarvan werd hij vermeden als gevolg van hem te verslaan en ondanks 2 verliezen in 1976 dat hij nog steeds niet in geslaagd de pauzes veel voelde dat hij verdiende. Vreemd genoeg zijn twee verliezen, tegen Bobby Watts en Willie Monroe zowel voorgedaan in de Spectrum, in Philadelphia om geboortestad strijders.
Hagler zou niet afschrikken door de politiek van dit alles worden gezet en in plaats daarvan de lange reis naar de wereldtitel gehard hem als een vechte