Hoewel sinds het verlies dat hij is gegaan 4-2 de overwinningen waren controversieel en zag eruit alsof hij werd gegeven de beslissing met uit verdienen het. Hij sloeg Vitali Typsko door een zeer marginaal en controversiële meerderheidsbesluit, was hij uit de klas, maar kreeg een unaniem besluit tegen Peter Manfredo en had een matte overwinning op Epifanio Mendoza op een meerderheidsbesluit beheerd (in Mondoza's volgende strijd die hij met eenparigheid van stemmen zou worden geslagen met 6 vechten beginnende Beibut Shumenov).
Een verlies voor Jermaine Taylor zou zijn geweest, Lacy moeten er met pensioen en geen kind zich over de toekomst geweest, helaas ging hij verder. Niet langer een vechter geen echte relevantie, zijn kracht afgenomen, zijn geduchte kwaliteit verdween, was hij niet langer een bedreiging voor iedereen die naar fight.A meerderheid beslissing kwam winnen Otis Griffin zei het al, Griffin was knock-out in 3 van zijn laatste 4 (evenals de strijd moest hij na Lacy).
Griffin was het soort tegenstander die de Lacy van oud over zou hebben platgewalst in de opening rondes, niet dit pistool verlegen, machteloos vechter die ging door de naam van Jeff Lacy. Het was een slechte imitatie van een eens domineert vechter. In een strijd van hoeren met Roy Jones als elke man probeerde om hun carrière een beetje langer blijven Lacy werd overklast door een 40-jarige man.
Hoewel beide mannen waren schelpen van hun vroegere zelf, was het duidelijk te zien dat de beat neer van Calzaghe en verwondingen sinds had Lacy niets anders dan een puinhoop in een boksring links, niet in staat om tee off en zelfs als hij dat deed hij leek niet in staat om pijn strijders. Voor de ondergang van Jeff "linkse hoek" Lacy, kijk dan niet verder dan het 1-zijdig brandde Joe Calzaghe gaf zijn lichaam, zijn ego en zijn vertrouwen. Een pak slaag zo ernstig dat het kostte te veel van hem om ooit terug te keren naar elke