DE OUDE SILK ROUTE
Ladakh, een enorm uitgestrekt gebied met bijzondere landschap, milieu, religie en cultuur, staat zeker uit naar de te eerste keuze van elk avontuur liefdevolle reiziger en ernstige onderzoeker. Vanwege het bergachtige terrein, Ladakh wordt doorsneden door valleien en rivieren creëren kleinere deelgebieden. Deze sub-regio's hebben hun aanzienlijke contrasterende geografische en klimatologische omstandigheden die van invloed zijn op het leven en het levensonderhoud van de inwoners te hebben.
Dus alle regio's van Ladakh hebben hun eigen unieke identiteit. Elk vormt een etnische cluster met gevarieerde dialect en douane. Aan de noordelijke kant van Ladakh valt de Nubra vallei die bijna parallel aan de Indus-vallei loopt. Aan de oostelijke kant zijn de hooggelegen vlakten van Changthang en aan de zuidkant is de afgelegen vallei van Zanskar. De westelijke kant is het dal van Lower Ladakh die groener en warmer dan de rest van Ladakh.
Opengesteld voor de toeristen alleen in het jaar 1994, is Nubra vallei gelegen in het noorden van Leh over Ladakh bereik waarin men kruist via Khardong-la, de hoogst berijdbare weg ter wereld. In het noorden van de vallei is ommuurd door de machtige Karakoram Range. De vallei van Nubra is smaller dan die van Leh met wijde vlakte bedding, waardoor de rivier stroomt Shayok meanderende. Nubra diende als verbindingspunt tussen Centraal-Azië en Zuid-Azië als de beroemde zijderoute in gebruik was.
De zestig-daagse reis op de Ladakh route Amritsar en Yarkand verbinden door elf passes werd vaak uitgevoerd door de handelaren tot het derde kwartaal van de 19e eeuw. Het was van Nubra vallei die deze route doorkruisen twee grote passen in de Karakoram Range verbonden Kashgar aan de beroemde zijderoute. Deze keer formidabele passen, tijdens de 'Great Game' periode werden gezien door een aantal Britten als back-deur route naar India door de Russen, in de late negentiende eeuw.
Zoals onlangs als 1950 een reiziger schreef: 'Nooit totdat wij bereikten de vlakte waren we uit het zicht van de skeletten. . De continue lijn van de botten en organen handelde als een gruwelijke gids wanneer we waren onzeker over de route 'In de rivier de Leeuw, een geschiedenis van de verkenning van de rivier de Indus, Jean Fairley schrijft:' Niets groeit langs de Karakoram route en de reiziger moet al het voedsel dat hij nodig heeft voor zichzelf en zijn beesten dragen.
Lastdieren, overladen met de handel in goederen ten koste van