Moet meer vermoeid dan ik dacht geweest. Na het ontbijt vertrekken we voor de stad om de ochtend te brengen rond de beroemde bibliotheek. Alexandrië in zijn hoogtijdagen was het een centrum voor kennis en leren, een aantal van de meest gerespecteerde van denkers en geestelijken hier gevestigd zich, en na verloop van tijd, een grote bibliotheek van 700.000 boeken werd opgebouwd. Dan op een dag in de 3e eeuw, alles werd door brand verwoest. Een onvoorstelbare verlies voor de geschiedenis van het geschreven woord.
Om de status van vroeger, de 'Bibliotheca Alexandrina' werd in 2002 geopend een indrukwekkend, groot en stijlvol gebouw, een passend stukje moderne terugvorderen architectuur van de huidige bibliotheek van boeken te huisvesten. Zoals met de meeste moderne architectuur, ik bewonder, meer dan liefde, maar het is een onmiskenbaar prachtig stuk werk, perfect thuis in deze stad van een dergelijke klasse en erfgoed. De bedoeling is dat de bibliotheek aan huis en manuscripten en zeldzame boeken te herstellen van Egypte en de Arabische wereld.
Rond de bibliotheek waren er honderden studenten frezen, zitten, wandelen en kijken. Dit is een plek om te verzamelen en om te zien '. Hier ontmoetten we veel jonge en goed opgeleide Egyptenaren op vrije tijd en zeer enthousiast om te proberen hun Engels. Het is een schande dat onze Arabische is zo slecht. Gesprekken over de grenzen van de taal en cultuur zijn iets van een strijd, maar, wanneer beide partijen zijn enthousiast om te communiceren, is er een duidelijke gevoel van het krijgen van door.
De rest van de dag was wemelt vol bezoeken van plaatsen van openbaar belang en politieke betekenis. Er was een oude poort toren uit de islamitische periode met enkele toegevoegde Romeinse overblijfselen. Allemaal nogal armoedig nu en niet al te goed verzorgd, maar nogmaals, het was een plek voor mensen om te zitten, praten en ontmoeten. Ik hoorde het geluid van zingen, dacht misschien wat engelen getoond had. Het was een heerlijke geluid te horen in een openbare plaats.
Dan een bende jongens verscheen. ze waren tot 20 jaar oud.
Ze in eerste instantie leek heel intimiderend, maar na korte tijd waren vriendelijk genoeg. Ik denk dat ze maakten plezier van ons een beetje, maar het maakt niet uit, het was allemaal erg leuk.
Nam de tram naar het station en vanaf daar, vinden we het busstation. Morgen om 07:30. nemen we de bus naar Caïro en de piramides! Pretty cool eh! goed misschien niet, - het wordt ge